Biuro (sandbox) Dr_Blackpeace

Ostatnia edycja starego sandboxa: wersja strony: 1494, ostatnia edycja: 21 Jan 2017, 12:52

Na zawsze pozostanie w naszej pamięci

Porzućcie wszelką nadzieję wy którzy tu wchodzicie.

Identyfikator podmiotu: SCP-PL-144

Klasa podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-PL-144 znajduje się w swoim pierwotnym miejscu odnalezienia, które stanowi naturalna grota skalna wzmocniona w późniejszym okresie przez standardowy system podpór. Jej strop znajduje się około 58 metrów [m] pod powierzchnią gleby, natomiast wymiary to 97 metrów [m] wysokości, 40 metrów [m] długości i 50 metrów [m] szerokości (wymiary przybliżone). Wartości te nie są rzeczywiste ze względu na obecność SCP-PL-144, którego niepoznane do końca rozmiary uniemożliwiają dokładne określenie wielkości zarówno jaskini, jak i samego obiektu.

Pieczara została uznana oficjalnie za przechowalnię SCP-PL-144, lecz sama wykazuje właściwości anomalne, przez co wejście zostało zabezpieczone przez 3 dźwiękoszczelne śluzy kategorii F11*. właściwości śluz zostały wymuszone z powodu zagrożenia wywoływanego przez muzykę SCP-PL-144. Wewnątrz przechowalni umieszczone są urządzenia rejestrujące dźwięk zarówno o wysokich jak i niskich częstotliwościach odporne na oddziaływanie wysokich natężeń dźwięku. Jedynie dzięki nagranemu materiałowi personel może odsłuchiwać wygrywaną na SCP-PL-144 muzykę.

W czasie eksperymentu, na terenie przechowalni nie może znajdować się nikt oprócz pracownika klasy D pełniącego rolę organisty przydzielonego do przeprowadzania procedury testowej.

Osoby wchodzące do przechowalni muszą zostać wyposażone w urządzenia umożliwiające porozumiewanie się na odległość zarówno pomiędzy sobą jak i centralą kierowniczą przechowalni. Pracownicy nieużywający sprzętu ułatwiającego komunikację popełniają czyn na własną odpowiedzialność.

Przechowalnia musi być stale monitorowana oraz oświetlana przez lampy o mocy wynoszącej przynajmniej 9 kilowatów [kW]. Siła lamp jest wymuszona ze względu na anomalną naturę groty utrudniającą obserwację jej wnętrza w każdym czasie. Zarówno przechowalnia jak i sąsiednia jaskinia są wentylowane o obiegu pół-zamkniętym, umożliwiając pracę instrumentu oraz zapobiegając wystąpieniu niepożądanych różnic ciśnienia w pomieszczeniach.

Miejsce odnalezienia SCP-PL-144 zostało przebadane i zagospodarowane przez Fundację jako Prowizoryczna Strefa-144, stanowiąca jedyną placówkę upoważnioną do przeprowadzania eksperymentów z udziałem obiektu, które muszą być zatwierdzone przez dwóch pracowników, zatrudnionych na stanowiskach Dyrektora Strefy-144 oraz Głównemu Kierownikowi Badań nad podmiotem SCP-PL-144. Osoby wyznaczone do wskazywania kolejnych celów eksperymentów należą do wydziału naukowego Strefy-144 i są bezpośrednio związani z wszelkimi działaniami dotyczącymi obiektu. Oprócz wymienionych osób nikt inny nie jest upoważniony do wnoszenia oraz zatwierdzania eksperymentów.

Informacje odnośnie pochodzenia obiektu zawarte są w sekcji załączników.

Opis: SCP-PL-144 jest zaawansowanymi technicznie organami piszczałkowymi o liczbie głosów szacowanej na około 330 i ponad 34 tysiącach piszczałek. Instrument zajmuje całą tylną część groty, przez co jego dokładne wymiary nie mogą być oszacowane ze względu na brak danych o wielkości mechanizmów znajdujących się z tyłu organów.

Instrument jest w pełni funkcjonalny, ponadto za jego pomocą możliwe jest wytworzenie tonów których częstotliwość mieści się w przedziale infradźwięków. Najwyższą wartością natężenia dźwięku jaką wytworzył instrument było 167,91 decybeli [dB]. Tak wysokie natężenie dźwięku słuchane bezpośrednio może spowodować uszkodzenia bądź utratę słuchu. Silne natężenie dźwięku wydaje się nie oddziaływać na zdrowie osoby grającej, nie powoduje również uczucia dyskomfortu. Z powodu wysokiej głośności dźwięków jakie wytwarza SCP-PL-144, są one często delikatnie zniekształcone co powoduje iż ich brzmienie jest porównywalne do ryku. Warto zauważyć iż fale akustyczne powstające przy pracy obiektu powinny zaburzać strukturę groty doprowadzając do jej osłabienia i zawalenia stropu oraz również prawdopodobnie znacznej części kompleksu. Z niewiadomych przyczyn do tego zjawiska nie dochodzi.

Stół gry SCP-PL-144 posiada 8 manuałów, klawisze pedałowe oraz nożne przyciski kombinacji. Obok stołu umieszczone jest masywne pokrętło. Zakręcenie nim dokładnie 9 razy jest wymagane, aby móc skorzystać z instrumentu, co potwierdza iż służy ono do rozruchu znajdujących się wewnątrz instrumentu mechanizmów. Podczas ruchu pokrętła słyszane są dźwięki uruchamianych kołowrotów, działających miechów oraz innych nie-elektrycznych mechanizmów potrzebnych do prawidłowego rozruchu i pracy instrumentu. Organy wymagają ponownego rozruchu dokładnie 20 minut po uprzednim. Należy zauważyć, iż eksploatacja instrumentu nie wpływa na podany czas.

Obiekt wykonany jest głównie z szarego drewna, niepodobnego do żadnego z obecnie rosnących gatunków drzew. Drewno to jest bardzo wytrzymałe na czynniki mechaniczne oraz chemiczne, aczkolwiek możliwe jest jego uszkodzenie. Podpalone wytwarza jasnoszary dym, o silnym zapachu kalafonii. Trwają badania mające określić pochodzenie materiału. Na daną chwilę udało się zbadać wiek drewna. Próbki pobrane z różnych części instrumentu wskazują na wiek ponad 3000 lat. Każda z próbek ma identyczną budowę kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) jak gdyby cała konstrukcja została wzniesiona z jednego, konkretnego osobnika gatunku. Drewniana konstrukcja szafy organowej jest bogato rzeźbiona oraz zdobiona w wielu miejscach złotymi i srebrnymi elementami. Wzornictwo nie jest podobne do żadnego ze znanych stylów. Piszczałki zostały odlane z wysokiej jakości brązu, natomiast klawisze manuałów wykonane zostały z kości słoniowej i obsydianu.

Pod rzędami piszczałek symetrycznie do siebie znajdują się rzeźbione półki. Na nich ustawione są rzeźby humanoidalne o wysokości 1 metra [m]. Rzeźby zdobiące szafę organową to w rzeczywistości lalki animatroniczne, posiadającej ukryty wewnątrz półek mechanizm pozwalający na poruszanie nimi podczas gry. Figury nie wykonują zbyt skomplikowanych ruchów: głównie kiwają głowami, poruszają lub przybierają [ZMIENIONO]. Warto odnotować iż ich mechanizm jest zsynchronizowany bezpośrednio z ławą umieszczoną naprzeciwko stołu do gry. Siedzisko ławy funkcjonuje jako płyta naciskowa, która zapadając się pod ciężarem siadającej nań osoby uruchamia mechanizm powodujący odwrócenie głów rzeźb się bezpośrednio w stronę ławy, wywołując wrażenie obserwacji osoby grającej przez figury. Podczas gry głowy powracają na pierwotną pozycję, wykonując następnie wyżej wymienione powtarzające się ruchy. Zaprzestanie gry powoduje powtórne odwrócenie głów w stronę organisty. Zauważono iż twarze rzeźb wydają się posiadać podobne cechy wizualne. Z tego powodu postanowiono za pomocą specjalnych programów graficznych połączyć wszystkie oblicza w jedno, będące odzwierciedleniem cech każdej z twarzy (patrz Załącznik #144-1R).

Bezpośrednio obok groty w której znajduje się SCP-PL-144, znajduje się nieco mniejsza, pusta jaskinia. Kilka metrów pod jej stropem umiejscowione jest wiele otworów wydrążonych w skale. Badania wykazały iż są to kanały prowadzące we wnętrze SCP-PL-144 najwyraźniej pełniące funkcję wentylacyjną. Dzięki nim, mechanizmy wewnątrz obiektu mogą zasysać powietrze wdmuchując je w piszczałki. Niestety niemożliwe okazało się zbadanie końca tych kanałów, gdyż wszelkie wysyłane do wnętrza sondy zaprzestawały działania po przebyciu około 5 metrów [m] od wlotu. Interesującym faktem jest brak jakichkolwiek dźwięków wydobywających się z wnętrza kanałów podczas aktywacji SCP-PL-144, pomimo wyraźnego powstającego podciśnienia zasysającego znaczne ilości powietrza do środka. Powietrze uchodzące do wnętrza organów nie znika, zostaje normalnie wydmuchane przez piszczałki, przez co obydwie groty muszą być wentylowane w obiegu pół-zamkniętym.

Grota w której znajduje się SCP-PL-144 wykazuje właściwość anomalną. Nie wiadomo, czy jest ona wywołana przez obiekt, czy też jest niezależnym zjawiskiem. Działalność anomalna groty polega na nietypowych zjawiskach związanych z oświetleniem: przechowalnia zdaje się po części pochłaniać promieniowanie świetlne z jego źródeł, przez co powstaje swoisty efekt zaciemnienia. Przez to, celem stworzenia dogodnych warunków obserwacji zamontowano stworzone specjalnie dla potrzeb obiektu reflektory wyposażone w bardzo mocne żarówki używane zazwyczaj w latarniach morskich. Mimo tego zabiegu, przechowalnia w dalszym ciągu jest zaciemniona. Najbardziej wartą odnotowania cechą jest fakt, że w jaskini nie może zapanować całkowita ciemność. Po wyłączeniu wszelkich źródeł światła, wnętrze groty wydaje się być w bardzo niewielkim stopniu rozświetlone, pozwalając na dostrzeżenie konturów obiektów znajdujących się wewnątrz oraz umieszczonemu w tylnej części SCP-PL-144.

Efekt anomalny groty dotyczy także dźwięku. Wszelkie odgłosy są wytłumione, przez co rejestracja dźwięku oraz porozumiewanie się jest w dużej mierze utrudnione. Dla przykładu, dwie osoby stojące naprzeciw siebie w odległości jednego metra mogą się swobodnie porozumieć jedynie poprzez krzyk, brzmiący wizualnie jak zwyczajna mowa z lekko cichszym tonem. Efekt ten nie dotyczy działania SCP-PL-144, który jest doskonale słyszalny podczas fazy aktywnej.

Oprócz powyżej wymienionych anomalii, przechowalni SCP-PL-144 towarzyszy nieregularne występowanie zjawisk nadnaturalnych. Zaobserwowano samoczynnie wygrywane, pojedyncze tony podczas gdy nikt nie korzysta z obiektu, bądź nagłe samoczynne wyłączanie się całego oświetlenia w przechowalni pomimo niewystąpienia przerwy w dostawie prądu. Podczas powstałego zaciemnienia, można często zaobserwować ciemną humanoidalną postać siedzącą w pozycji wyprostowanej na ławie przy stole do gry. Postać wydaje się być niematerialna, gdyż nie uruchamia ona mechanizmu sterującego zamontowanego w ławie. Oświetlenie powraca po kilku sekundach a wraz z nim znika tajemnicza postać. Ponowne, sterowane wyłączenie światła nie powoduje manifestacji bytu. Ponadto gdy w całkowitej ciszy stanie się bezpośrednio przed SCP-PL-144 a następnie zaprzestanie się jakichkolwiek ruchów, możliwe jest doznanie halucynacji słuchowej zgłaszanej jako bardzo ciche słyszenie wygrywanej muzyki organowej.

Każda osoba, która bezpośrednio usłyszy dźwięk grającego SCP-PL-144, natychmiastowo zaprzestanie jakichkolwiek ruchów i będzie stała w pozycji wyprostowanej do czasu, aż muzyka wydobywana z SCP-PL-144 nie umilknie. Co ciekawe, działanie to nie dotyczy samej osoby grającej. Mimo to istnieje możliwość odsłuchania melodii poprzez odtworzenie materiału nagranego za pomocą dowolnego przeznaczonego do tego sprzętu.

Najbardziej intrygującym zjawiskiem są powtarzające się ciche odgłosy powolnych kroków wydobywające się w losowych miejscach z wnętrza instrumentu. Stanowią one priorytet w badaniu pobocznych anomalii SCP-PL-144. Dotychczas nie wiadomo, kto lub co może poruszać się we wnętrzu obiektu, nie wysunięto jednoznacznych spekulacji.

Główny efekt anomalny SCP-PL-144 związany jest bezpośrednio z grą na nim. Wykonanie dowolnego utworu na nim zdaje się bezpośrednio powodować wystąpienia w dowolnej części planety negatywnego zjawiska skutkami dotykającego wielu osób.

Skutki wywołane zdarzeniem są zależne od czynnika zdefiniowanego jako ''emocjonalność'' utworu. Czynnik ten odnosi się do stopnia w jakim dany utwór wywołuje u słuchaczy negatywne emocje odmiany depresyjnej takich jak smutek czy melancholia. Utwory mogą kojarzyć się z konkretnymi zdarzeniami, które potęgują powstawanie negatywnych myśli, wzmacniając niszczycielskie działanie SCP-PL-144. Oddziaływanie obiektu i wiążące się z nim możliwe zgony wielu niewinnych osób cywilnych wymusiły stosowanie rygorystycznych zasad dotyczących planowania i zatwierdzania eksperymentów.

Załączniki

Załącznik #32-DDR: Geneza Strefy-144

(+)

Załącznik #144-1R: Opis rzeźb — informacje dodatkowe

(+)

(-)

Połączenie wszystkich twarzy przedstawiających ludzkie oblicza zakończyło się powodzeniem. Otrzymana grafika przedstawia mężczyznę o wąskim profilu twarzy z wysokim czołem odznaczającym się łysiną, szerokich ustach o pełnych wargach tworzących wrażenie uśmiechu, gęstych łukach brwiowych oraz szerokim nosem.

Dochodzenie mające na celu odnalezienie przedstawionego osobnika nie odnalazło żadnego człowieka o takim wyglądzie. Jednakże śledztwo nie zakończyło się niepowodzeniem. Odkryto iż uzyskane oblicze mimo iż nie odpowiada żadnej osobie, jest łudząco podobne jak nie identyczne do amatorskich szkiców przedstawiających postać tak zwanego ''Tego mężczyzny'' (z ang. ''This man''). Wymieniona osobistość jest nieznanym bytem którego rzekomo setki tysięcy zupełnie niepowiązanych ze sobą osób miało okazję spotkać w swoich marzeniach sennych, a która to miała dzielić się poradami dotyczącymi aktualnej sytuacji życiowej danej osoby; porady udzielane przez byt użyte w praktyce miały wywierać pozytywne skutki.

Nie wiadome jest, jakie powiązanie może występować pomiędzy osobnikiem miejskiej legendy a cechami wizualnymi rzeźb zdobiących SCP-PL-144. Nie mniej jednak, fakt ten nie został zanegowany i wszelkie uzyskane dane zostały przekazane do wydziału [USUNIĘTO] zajmującego się fenomenem wymienionej postaci.

Poniżej zawarto grafikę uzyskaną z połączenia twarzy porównaną z amatorskim szkicem.

Oprócz w.w. fenomenu rzeźby cechują się także inną właściwością. Niektóre z nich widocznie wyróżniają się od pozostałych przedstawiając istoty humanoidalne o dziwnej budowie ciała bądź w strojach typowych dla czasów współczesnych. Zauważono m.in przedstawienie astronauty, żołnierza, osoby ubranej w kostium przypominający kombinezon typu hazmat oraz funkcjonariusza [ZMIENIONO]. W kwestii humanoidów nieprzypominających ludzi, największą liczbę stanowią przedstawienia aborygeńskich duchów deszczu, Wondżinów. Osobniki różnią się od siebie kształtem głowy, wielkością oczu oraz posiadaniem podłużnej linii wzdłuż twarzy. Niektóre figury posiadają wyrzeźbione kostiumy przypominające skafandry bądź aureole wokół głowy.

Aborygeńskie malowidło naskalne ukazujące postacie niemalże identyczne do przedstawionych na rzeźbach.

Widoczne jest także przedstawienie humanoida o długich palcach, niskim wzroście, dużym nosie oraz posiadającego oczy bez zaznaczonych tęczówek, przedstawienie smukłej postaci, prawdopodobnie kobiety, z nienaturalnie podłużną głową posiadającą oczy zajmujące ponad pół twarzy, uśmiechającą się szeroko bez zaznaczonych zębów. Są także inne odbiegające od normy postacie, jak osobnik z dyskiem zamiast głowy czy bezręka postać nie posiadająca ust. Wszystkie opisy rzeźb anormalnych znajdują się w Dokumencie 32 i są udostępnione do wglądu dla personelu z upoważnieniem poziomu minimum 3 posiadającego uprawnienia typu S.

Obecnie trwają badania mające odkryć symbolikę rzeźb oraz postacie które zostały nań przedstawione. Wbrew poprzednim opiniom organizacja pierwotnie sprawująca pieczę nas SCP-PL-144 nie interweniowała w budowę rzeźb, analiza wykazała iż są to twory pierwotne.

Załącznik #144-PZ: Pozyskanie SCP-PL-144

(+)

Dodatek #144-1: Obecnie nie znaleziono sposobu dostania się do wnętrza SCP-PL-144. Istnieją spekulacje odnośnie roli zawalonego korytarza jakoby pełnił on funkcję łącznika między grotą a wejściem do SCP-PL-144. Prace wydobywcze prowadzone w korytarzu wykazały iż w całości jest on naturalnym tworem geologicznym. Wydobycie odbywa się w bardzo powolnym tempie: korytarz został zablokowanie naprzemiennie używając grubych na 1 metr [m] betonowych ścian oraz warstw gruzu skalnego. Nie wiadomo, dlaczego organizacja prowadząca pierwotnie badania przy SCP-PL-144 wykorzystała tak restrykcyjne środki utrudniające eksploatację tunelu. Sądząc po dokładności wykonywanych robót, członkom organizacji musiało bardzo zależeć nad tym aby korytarz został zablokowany uniemożliwiając dojście do miejsca znajdującego się po przeciwnej stronie.

UZUPEŁNIENIE: Powyższe dane utraciły status ważności w związku z zaistniałymi zmianami stanu obiektu, na wniosek kierownika B-1674. Personel proszony zaznajomić się z suplementem dodatku.

Suplement dla Dodatku #144-1: Grupa powołana do odblokowywania zamkniętego tunelu, składająca się z pracowników budowlanych oraz wykwalifikowanego personelu wydobywczego zdołała przełamać blokadę korytarza w przeciągu niecałych 3 miesięcy od rozpoczęcia prac. Tunel został dodatkowo wzmocniony celem zabezpieczenia przed zawaleniem; w niektórych miejscach personel odnalazł ślady po konstrukcjach o podobnym zastosowaniu.

Zmierzona długość korytarza wyniosła dokładnie 241,78 metrów [m], tunel na całej trasie skręca pod jednostajnym kątem tworząc kształt łuku a kończąc się — zgodnie z oczekiwaniami — na SCP-PL-144. Właściwość anormalna przechowalni nie występuje w tunelu, przez co spekulacje odnośnie miejsca jej występowania są w dalszym ciągu nierozwiązane. Muzyka wygrywana podczas eksperymentów jest słyszalna, dobiegając głucho z wnętrza obiektu, wywołując oczekiwane zagrożenie poznawcze.

Skała budulcowa tunelu łączy się płynnie z powierzchnią SCP-PL-144. W miejscu zakończenia tunelu, znajdują się ozdobne drzwi o kształcie prostokąta, składające się z dwóch skrzydeł o wymiarach 1 metr szerokości i 2,3 metra wysokości. Wrota zostały ozdobione wzorami ████████ o wysoce skomplikowanej budowie; uzyskanie ich bez pomocy dzisiejszych komputerów jest praktycznie niemożliwe a ręczne wykonanie bardzo żmudne i pracochłonne. Obok umiejscowienia zawiasów drzwi mieszczą się dwie płaskorzeźby przedstawiające pojedyncze kolumny. Nierozpoznany dotychczas styl ich wykonania jest podobny do ███████.

Drzwi zostały zablokowane poprzez użycie [ZMIENIONO]. Usunięcie przeszkody wiązało się z uszkodzeniem struktury drzwi naruszonej poprzez czynniki mechaniczne spowodowane założeniem blokady, mimo ich wytrzymałości.

Po zdjęciu blokady, znajdujący się na miejscu personel zastał kolejny kluczowy problem, mianowicie drzwi nie posiadały żadnych widocznych punktów umożliwiających ich otwarcie a skrzydła wydawały się ściśle do siebie przylegać.

Wrota zostały otwarte przy pomocy ssaczy podciśnieniowych przytwierdzonych do każdego ze skrzydeł. Przyleganie do siebie elementów drzwi to w rzeczywistości iluzja, uzyskana przy pomocy [ZMIENIONO] co stanowi bardzo pomysłowe rozwiązanie. Personelowi udało się uzyskać identyczny efekt w warunkach laboratoryjnych, praktyczne wykorzystanie jest obecnie planowane.

Wnętrze SCP-PL-144 nie pokrywa się z wyglądem zwyczajnych szaf organowych. Instrument zawiera w sobie nagromadzenie metalowych rur, drewnianych rusztowań, kołowrotów, lin konopnych oraz materiałowych pasów. Bezpośrednio za drzwiami znajduje się platforma o szerokości 1,8 metra [m], prowadząca w głąb obiektu. Należy zaznaczyć iż ograniczenie światła i dźwięku występuje wewnątrz SCP-PL-144 tak jak w przechowalni, jednakowoż światło jest blokowane w stanowczo silniejszy sposób, umożliwiając oświetlenie okolicy na odległość nie większą niż 2,1 metra [m] bez względu na skuteczność świetlną lamp.

Informacje dotyczące ekspedycji wysyłanych do środka SCP-PL-144 zawarte zostały w Dzienniku Eksploracji SCP-PL-144.

Dziennik eksperymentów SCP-PL-144

WYMAGANE UPOWAŻNIENIE POZIOMU [4]

ROZPOCZNIJ WERYFIKACJĘ

Dziennik Eksploracji SCP-PL-144

OTWÓRZ DOKUMENT

Dodatek #144-2: Raport Incydentu I-PL-144-1

Identyfikator podmiotu: SCP-PL-018

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze:

Opis: SCP-PL-018 to masywne wrota z hartowanej stali o kształcie koła, umieszczone na ruchomej suwnicy utworzonej z tego samego materiału. Pierwotny manualny mechanizm zębatkowy poruszającej wrotami został na polecenie Dr Khalifa zastąpiony elektromechanicznym odpowiednikiem, głównie ze względu na zaawansowany stan skorodowania drobnych elementów. Średnica wrót wynosi 3,5 [m], składają się z dwóch jednocześnie rozsuwanych skrzydeł. Wrota stanowią wejście do struktury, desygnowanej jako SCP-PL-018-1, co umożliwione jest jedynie w przypadku, gdy one same będą przytwierdzone do jednolitej powierzchni płaskiej. W przeciwnym razie po otwarciu wrót zastana zostanie jedynie ściana, do której wmontowano konstrukcję. Wskazuje to na istnienie SCP-PL-018-1 jako anomalii przestrzennej, do której dostęp jest umożliwiony bez ingerencji w jej wnętrze w dowolnym miejscu, po spełnieniu wymaganych warunków.

SCP-PL-018-1 to tunel o wymiarach pokrywających się ze średnicą i kształtem wrót, składający się z stalowych pierścieniowych segmentów zespawanych ze sobą w miejscach łączenia. Spodnia część została obłożona płytami z kratownicy pełniącej rolę chodnika. Długość tunelu wynosi 37 metrów [m], w odległości 10 metrów [m], po lewej stronie od wejścia znajduje się odgałęzienie o długości 7 metrów [m]. Pod sufitem tunelu biegną podwieszone stalowe, zaśniedziałe rury w trzech różnych wielkościach. Największe cechuje niższa niż pozostałe rury temperatura powierzchni, podczas dotyku wyczuwalny jest przepływ cieczy. W kilku miejscach rury posiadają zamontowane trójniki skierowane w dół, podłączone do zaworów, których wyloty z kolei zostały zakręcone metalowymi śrubami. Ze względu na zaawansowaną korozję zarówno śruby jak i pokrętła zaworów są unieruchomione. Równolegle do rur podwieszone zostały przewody elektryczne o identycznych obwodach 12 centymetrów [cm]. Wszystkie instalacje przebiegają wzdłuż tunelu, z czego połowa rur i przewodów zakręca i biegnie od końca krótszego tunelu do ściany naprzeciwko wrót. Struktura oświetlona jest przez okratowane żarówki, których słabe działanie sugeruje najwyraźniej niedostateczne napięcie dostarczane do opraw oświetleniowych.

Ściana na końcu każdego z obydwu tuneli wyposażona jest w solidne, stalowe drzwi, zanitowane na obrzerzach. Drzwi znajdujące się na końcu krotszego tunelu są niemożliwe do otwarcia, głównie ze względu na uszkodzenie mechanizmu [ZMIENIONO] oraz zaawansowanej korozji. Wstępne badania wykazały istnienie za nimi pustej przestrzeni, słyszalne jest echo podczas uderzania w drzwi. Na chwilę obecną można jedynie spekulować, co znajduje się za drzwiami, lecz najprawdopodobniej jest to niezbadana część dalsza tunelu. Drzwi znajdujące się w tunelu głównyn mogą być otwarte, lecz

Link do źródła: https://pixabay.com/p-819372/?no_redirect
Licencja: CC0 1.0 Universal

Identyfikator podmiotu: SCP-PL-012

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: Działka, na której znajduje się SCP-PL-012, jest ogrodzona i kontrolowana pod pretekstem wykupienia jej dla celów ćwiczebnych oddziałów straży pożarnej oraz wojska. Należy ściśle kontrolować ilość osób wchodzących i wychodzących z obiektu. Wszelkie nietypowe zjawiska zaobserwowane zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz obiektu należy natychmiast zgłaszać wyznaczonym osobom. Podmioty wyznaczone do eksploracji należy wyposażyć w ekwipunek spisany w Dokumencie 12-BHd5, chyba że cel eksploracji zakłada użycie dodatkowych środków.

Na stanowisku obok SCP-PL-012 musi zawsze znajdować się sprawny techniczne pojazd wysięgnikowy przeznaczony do przechwytywania osób ze znacznych wysokości.

Wszelkie osoby cywilne, które dostawszy się na teren zamknięty działki wtargną do wnętrza SCP-PL-012, należy uznać za zaginione i nie podejmować prób ich uratowania, chyba że nastąpi ich obserwacja ze strony zewnętrznej obiektu.

Klatka schodowa SCP-PL-012. Warto odnotować doskonale widoczny efekt zaciemnienia niższych pięter.

Opis: Pod względem konstrukcyjnym, SCP-PL-012 to zbudowany z wielkiej płyty, 11 piętrowy blok mieszkalny. Dokumentacja opisywanej nieruchomości wskazuje na długotrwałe opuszczenie, wcześniej blok był eksploatowany przez 30 lat. Przeznaczenie do rozbiórki nastąpiło na początku 2011 roku. Fundacja wykupiła działkę od władz miasta po incydencie tajemniczego zniknięcia pracownika firmy wyburzeniowej, wysłanego do wnętrza obiektu celem rozmieszczenia ładunków wybuchowych; zdarzenie poprzedzone było opowieściami pracowników o rzekomych dziwnych zjawiskach napotkanych wewnątrz obiektu.

Podmiot znajdujący się wewnątrz klatki schodowej będzie zauważał znaczne odchyły w stosunku do oczekiwanej struktury budynku. Dostrzegalna będzie znacznie większa liczba pięter niż blok powinien posiadać, liczba zauważanych kondygnacji każdorazowo jest różna.

Przemieszczaniu między piętrami towarzyszyć będzie obserwacja licznych anomalii konstrukcyjnych, poczynając od zmiennej ilości stopni, aż do form łamiących prawa fizyki i logiki. Występują dodatkowe, zbędne półpiętra, ułożenia schodów prowadzących w niepraktyczne strony, bądź wszelakie figury Penrose'a, które pomimo nielogicznej konstrukcji mogą być z powodzeniem eksploatowane. Dodatkowo, podmiot może doświadczyć znalezienia się na zupełnie innym piętrze, niż te, na które podążał. Włączając w to manifestacje dodatkowych kondygnacji, podmioty testowe często zgłaszały przebywanie na znacząco wysokich piętrach, nawet kilkakrotnie przewyższających wartość maksymalną narzuconą przez konstrukcję budynku. Urządzenia lokalizacyjne są zupełnie bezużyteczne, każdorazowo chaotycznie zmieniając punkt domniemanej pozycji testera.

Podczas dłuższego przebywania wewnątrz SCP-PL-012, futryny wejściowe mieszkań z czasem będą wyposażone w drzwi. Wizualnie, odrzwia wyglądają jak gdyby zostały niedawno zamontowane — materiał jest czysty, gładki, klamki wypolerowane i połyskujące. Jest to fakt złudny, gdyż drzwi nie działają zgodnie z oczekiwaniami — klamki, nie spełniając swej funkcji, poruszają się luźno, natomiast same odrzwia sprawiają wrażenie permanentnie unieruchomionych. Próby ich uszkodzenia są niepraktyczne, pomimo pozornego wykonania z drewna bądź materiału syntetycznego, wszelkie narzędzia zużywają się nawet o ███% szybciej w stosunku do zamierzonego okresu ich eksploatacji, natomiast sam materiał stawia opór charakterystyczny dla obiektów o wysokich parametrach twardości.¹ Odrzwia posiadają również nałożone liczby, składające się z różnych powszechnie dostępnych modeli cyfr stosowanych do ozdobnego oznaczania numeracji mieszkań. Składające się na nią liczby są najwidoczniej całkowicie losowe, nie wykazują tworzenia żadnego ciągu liczbowego ani innych logicznych pozycji. Częste są irracjonalne kolejności, jak dla przykładu, zauważone podczas jednej z ekspedycji, cyfra ''3'', po której nastąpiła liczba ''11496''. Im dłużej eksplorator będzie przemieszczał się po klace schodowej, różnice pomiędzy numerami staną się coraz większe, cyfry zaczną pojawiać się w niepoprawnych formach, lub niepraktycznych miejscach. Z czasem numeracja składać się będzie z działań matematycznych, poczynając od prostego dodawania po skomplikowane logarytmy i całki.

Osoby przebywające wewnątrz budynku zgłaszają dolegliwości zdrowotne w formie nudności, zawrotów głowy bądź bólów migrenowych. Nie jest jasne występowanie tych przypadłości, lecz mogą być to naturalne zjawiska występujące u osób wrażliwych na długotrwałą dezorientację.

Interesującym zjawiskiem towarzyszącym błądzeniu w środku SCP-PL-012 jest niemożność dotarcia na ostatnie piętro, a co za tym idzie — wejścia na dach. Rekursywność pięter wydaje się powstrzymywać eksploratora przed możliwością opuszczenia budynku klapą umieszczoną na dachu. Sytuacja przeciwna może być bez trudu wykonana z wynikiem pozytywnym. Wejście na ostatnie piętro jest umożliwione poprzez wejście oknem lub używając właśnie włazu prowadzącego na dach. Na tym piętrze nie obserwuje się żadnych anomalii, spoglądając w dół widoczna jest standardowa liczba pięter. Jednakże krótko po zejściu kilka stopni w dół, anomalie rozpoczynają manifestacje.

Obserwatorzy przebywający po zewnętrznej stronie budynku, a znajdujący się przy dowolnym oknie, zgłaszają odbiór dźwięków przemieszczającego się testera, którybokreślany jest jako niejednorodny, chaotycznie zmieniając kierunek, z jakiego dochodzi, zmieniając natężenie, oraz zgłaszane są chwilowe, nagłe okresy ciszy, mimo iż tester w rzeczywistości porusza się nieustannie.

Częstym zjawiskiem jest pozyskiwanie testerów z zupełnie innych pięter, niż oni sami zgłaszają. Kilkakrotnie miała miejsce sytuacja, w której testerzy twierdzący przebywanie na wysokiej kondygnacji byli pozyskiwani z okna często zaledwie kilkanaście metrów nad ziemią. Z tego powodu zespół przechwytujący poinformowany jest o niesugerowaniu się wskazówkami testera i samodzielnej, dokładnej obserwacji budowli.

Adnotacja: Podczas przeprowadzania długookresowych eksploracji, zarejestrowano obecność matowych szyb wewnątrz okien, lub drzwi umieszczonych w nielogicznych miejscach i pozycjach.

Dodatek 012-A: Wraz z kolejnymi przeprowadzanymi eksploracjami, udało się pozyskać wiele przedmiotów na różnych kondygnacjach i w różnym czasie od rozpoczęcia wyprawy.

Otwórz listę

Dodatek 012-B: Nietypowe zjawiska oraz incydenty zarejestrowane podczas ekspedycji badawczych.

12/06/2012 — Eksploratorzy zgłosili wyczucie silnej woni, wydobywającej się z nieznanego źródła, opisywanej jako intensywnie słodką i przypominającą palony plastik lub gumę.

31/03/2013 — Wykonując krótkotrwałą eksplorację, eksplorator zgłosił słyszenie pojedynczych kroków dochodzących z nieokreślonego miejsca na wyższych kondygnacjach. Mimo iż urządzenia nie zarejestrowały dźwięku, postanowiono nieznacznie zwiększyć ostrożność podczas wykonywania eksploracji budynku.

11/07/2013 — Podczas incydentu wynikłego ze słabego stanu psychicznego, pracownik klasy D ignorując polecenia naukowca kierującego, skoczył z jednej z anomalnie wysokich kondygnacji. Tester ponowił współpracę około minutę po wykonaniu skoku, informując jakoby porusza się z dużą prędkością w górę, odwrotnie do oczekiwanego kierunku spadania. Kontakt z testerem był utrzymywany przez kolejne dwie minuty, po czym zarejestrowano narastający dźwięk przypominający wygrywanie niskiego tonu za pomocą fletu. Dźwięk całkowicie zagłuszył słowa testera oraz szum powietrza, po rozłączeniu nie udało się nawiązać łączności.

27/01/2014 — Podczas trwania jednej z eksploracji, zarówno podmiot testowy jak i urządzenie rejestrujące obraz zaobserwowały szybką zmianę koloru i natężenia oświetlenia, jak gdyby na zewnątrz w przyspieszonym tempie nastawał zmierzch. Po 4 minutach od rozpoczęcia zjawiska, otoczenie było całkowicie ogarnięte ciemnością. Spanikowany tester skoczył z piętra, z niespodziewanym skutkiem nagłego pojawienia się na parterze. Podmiot doświadczył kilku złamań i stłuczeń, lecz przeżył. Celem uniknięcia podobnych incydentów standardowy ekwipunek eksploratora wyposażono o dodatkowe źródła światła.

11/05/2014 — Około południa, niespodziewanie z wyższych kondygnacji spadło ciało mężczyzny. Denat nie został zidentyfikowany jako jeden z utraconych pracowników klasy D, odziany był w zwyczajne cywilne ubranie. Sekcja zwłok wykazała zgon na skutek utraty wody, dodatkowo odkryto liczne, poważne złamania palców obydwu dłoni oraz kości promieniowych, uszkodzenia stawów i rozerwania ścięgien oraz mięśni. Sugeruje się, że osoba ta próbowała zaprzestać spadania drogą chwycenia poręczy kondygnacji, na co mogą również wskazywać poważne uszkodzenia paznokci u rąk.

07/██/20██ — Podczas przejmowania jednego z testerów, pracownik przebywający w koszu wysięgnika zgłosił, jakoby zaobserwował humanoidalną postać wychylającą się zza poręczy, która po zauważeniu natychmiastowo i bezdźwięcznie zniknęła na niższym piętrze. Pracownik opisał ową postać jako ''niezwykle ciemną, jak gdyby stała w cieniu, lecz wokół niej oświetlenie było dość mocne''. Zauważył również, że postać była prawdopodobnie płci żeńskiej, co zasugerował po budowie ciała. Od momentu tego incydentu znacznie zwiększono przepisy bezpieczeństwa odnośnie przeprowadzania wypraw do wnętrza SCP-PL-012.

[[footnoteblock title="Przypisy"]]

Marzec 2017, placówka Fundacji CS-63

Sporych rozmiarów pomieszczenie spowite było aromatem świeżo zaparzonej kawy. Amator nie dostrzeże różnicy, natomiast prawdziwy znawca tej używki zauważy prawdziwy bukiet zapachów, idealnie skomponowamych ze sobą niczym klasyczne utwory orkiestralne. Niecodzienny gatunek kawy mówi sam za siebie, iż został zapażony na specjalną okazję.

Stół umieszczony na środku sali został złożony z mniejszych mebli, wywołując ironiczne podobieństwo do obchodów klasowej wigilii. Nakrycie zielonym obrusem skutecznie potęgowało to wrażenie. Dla różnicy, siedziska zostały zabrane z miejsc bardziej oficjalnych, czarne skórzane fotele z metalowymi podłokietnikami wyglądały odrobinę korporacyjnie. Miejsce konferencji zostało wybrane prowizorycznie, wszak za składanym ekranem wyświetlacza znajdowała się solidna, stalowa roleta oddzielająca pomieszczenie od sektora technicznego. Na potrzeby spotkania wymieniono wszystkie świetlówki, pozbywając się nie tylko uciążliwego efektu stroboskopowego, denereującego buczenia, lecz zapewniając tym samym lepsze i mocniejsze oświetlenie.

W pomieszczeniu mającej nadejść konferencji siedziało siedmu dobrze ubranych mężczyzn w różnym wieku. Poczynając od inżyniera Jakuckiego mającego "zaledwie" dwadzieścia dziewięć lat do pułkownika Sędziborskiego, mogący pochwalić się siedemdziesiątką na karku. Kondycji staruszka mógłby pozazdrościć niejeden sportowiec. Pięć wolnych miejsc wskazywało na pewne powiększenie grona. Stolik obok projektora również był przygotowany na przyjęcie jegomościa, jednakże nie był ani nakryty, a krzesło zostało wydobyte z najciemniejszych odmętów składzika. Doktor B nie był wymagającym osobnikiem. Początki jego kariery były bużliwe, a incydent z przeszłości zostawił swoje piętno zarówno na psychice jak i zdolności fizycznej naukowca. Zesztywniały staw kolanowy prawej nogi przywoływał obraz Gestapowca z pewnego brytyjskiego serialu. Wydarzenia spowodowały również pewną anonimowość osobnika. Nikt oprócz niego samego, rady O5 i Boga nie znał prawdziwych danych osobistych pracownika. Awans podczas badania wymiaru Epsilon-Gamma-11 ostatecznie wykazał, jak znakomitym umysłem jest ten mężczyzna. Tak samo kolejne osiągnięcie tej osoby miało być tematem nadchodzącej konferencji.

O godzinie 10:00 weszli ostatni spóźnieni,

Item #: SCP-1974-EX

Object Class: Safe Explained

Sample of SCP-1974-EX, remaining after distribution incident at [REDACTED].

Special Containment Procedures: SCP-1974 specimens are to be contained in Low-Value Item Storage at Site 61, when not needed for experiments. SCP-1974-EX specimens are to be contained in a standard small-item lockbox in the Research and Development storage area of Site-55.

When handled by personnel not being subjected to an experiment, butyl rubber or nitrile (NBR) rubber gloves should be worn to prevent exposure to anomalous effects drugs embedded within the SCP-1974-EX material. Affected personnel must be removed from duty and quarantined until the effects of SCP-1974-EX wear off (approximately 36 hours).

Field agents have been issued Order 61-1974-B; a low-priority directive to capture and contain SCP-1974 specimens not under Foundation control, and gather evidence as to their source. Field Order 61-1974-B rescinded 08/16/1992.

Description: SCP-1974-EX are 20-sided dice (commonly referred to as d20s in role-playing games) which appear to be composed of a standard acrylonitrile butadiene styrene (ABS) polymer.

Anyone handling SCP-1974-EX for five minutes continually, or over approximately one hour when SCP-1974-EX is used in a typical role-playing game, is subject to the effects of hallucinations and extreme suggestibility. When SCP-1974-EX is used in a role-playing game, approximately 90% of affected subjects believe the game parameters and environment to be real, and begin to act accordingly. Effects typically persist for 36 hours. The remaining 10% of exposed subjects experience miscellaneous hallucinations typical of an unintentional exposure to LSD-25 or psilocybin, as do subjects exposed to SCP-1974-EX and not offered intentional or unintentional behavior suggestions.

It is currently being investigated whether the effects of SCP-1974 are chemical, memetic, or supernatural.

Analysis has determined that in SCP-1974-EX, the ABS has been combined with [REDACTED], a solvent and carrier similar to Dimethyl sulfoxide (DMSO), but solid at room temperature. This is used to introduce a dose of an r-Ergotamine derivative, a long-acting hallucinogen. In addition, SCP-1974-EX contains a transmitter emitting non-audible sounds at frequencies of [REDACTED], generating a psychoacoustic effect that combines with the hallucinogen to cause extreme suggestibility in SCP-1974-EX-exposed subjects.

Since SCP-1974-EX is merely a novel means of hypnotizing subjects and secretively dosing them with hallucinogens, it is hereby declassified as an SCP and removed from the main SCP database as of 08/16/1992. Collection of further uncontained specimens is now a police matter and will not be conducted by Foundation Agents.

Due to the potential uses in clandestine activities and humanoid SCP control, Foundation Research and Development has requisitioned the supply of SCP-1974-EX, and is developing the means to reproduce its effects in different formats.²

Addendum: SCP-1974-EX came to the Foundation's attention when a large quantity were distributed as free samples during [REDACTED] Con, a Science Fiction and Fantasy convention held in ████████, ██ on █/██-██/19██. Over 200 individuals were detained after exhibiting bizarre behavior resulting in █ fatalities, ██ injuries, and numerous incidents of property damage and disorderly conduct. ███ specimens of SCP-1974-EX were confiscated, and the incident attributed to mass hysteria caused by an unusual variety of food poisoning.

Incident Log 1974-01: The following is an excerpt from a list of incidents reported shortly after the initial release of SCP-1974-EX to the public. It demonstrates that while many affected subjects engage in harmless but absurd behavior, others pose a danger to themselves and others, especially to unsuspecting or defenseless persons.

█████ ██████; severely beat █████ Hotel doorman; believed victim was “an orc.” Subject successfully restrained with minor injuries.

████ ████████; restrained while “casting a fireball” by chanting in an unknown language, waving a pool cue, and burning a carefully arranged circle of kitchen spices. No injuries reported.

███████ ████; claimed to work for [REDACTED] after playing a game of “Paranoia”; interrogated and released when it was determined that subject had no knowledge of genuine classified information.

█████ █████; killed by ████████ police after charging a group of officers with a butcher knife, while shouting “Blood for the Blood God!”

███ ███████; attempted to sacrifice his sister to “summon Yog Sothoth” after playing “Call of Cthulhu”. [DATA EXPUNGED].

The source of SCP-1974-EX remains unknown. Relevant information anonymously transferred to ████████, ██ Police Department for continuing investigation.

Item #: SCP-449

Object Class: Euclid

Special Containment Procedures: All instances of SCP-449 are to be stored in a standard containment vault outside of testing. To minimize additional production, between 3 and 5 kilograms of SCP-449-A will be available for testing in a low-risk chemical storage container. Excess SCP-449-A generated in testing of SCP-449 must be incinerated.

A network of D-Class spaced no closer than 1500 kilometers apart are to consume one grain of SCP-449-A per day to monitor for use of SCP-449. Should use by parties other than the Foundation be detected, agents are to follow the dragnet procedure outlined in Document 449-5 to locate and confiscate the SCP-449 instance.

Description: Each instance of SCP-449 is a twisting aluminum cone, loosely resembling a cornucopia. Each is 40 centimeters long with a mouth approximately 15 centimeters in diameter, weighing slightly more than a kilogram. On the side of each is stamped the word “JOY”. For unknown reasons, all instances tarnish very easily.

When squeezed by a human, SCP-449 instances produces SCP-449-A. The user may control the rate of production by thought, ranging from single grains to about 6 liters per second. SCP-449-A is a clear, crystalline substance resembling sand in texture. It may be shaped, crushed, or dissolved in water or alcohol, though not in bodily fluids other than blood. It is odorless and tasteless. Eating large quantities of SCP-449 may cause erosion of tooth enamel, damage to the alimentary lining, and diarrhea or vomiting consistent with the consumption of other abrasive substances.

If consumed in any quantity, it causes the consumer to enter a state of extreme pleasure and euphoria for up to a day as long as it remains within the digestive tract. This effect is not modulated by dosage, and takes effect immediately. SCP-449-A is neither digested nor externally damaged by its passage through the alimentary canal, though when excreted or removed through other means, it no longer exhibits anomalous properties.

The euphoric effects of SCP-449-A cease immediately if any person within approximately 1300 kilometers has more SCP-449-A by mass within their digestive tract. To date, all individuals SCP-449 instances have been recovered from had gone to extreme lengths to retain the effects of SCP-449-A, including:

Killing at least four other users of SCP-449.
Permanently residing in a boat far away from any population centers.
Undergoing radical gastric surgery to add an additional estimated 3 cubic meters to their digestive tract.

In almost all cases, the SCP-449 users had abandoned activities other than producing and consuming SCP-449-A. To date, 83 instances have been recovered, out of an estimated 100.

Addendum 449-2: Several SCP-449 instances were accompanied by the following note:

JOY from the factory

any will let you have JOY
interferes within 761 miles very unfortunate regrettable apologies etc
happy way for you to be one to feel JOY
JOY JOY JOY better than JOY
as much JOY as you like

how much JOY to have joy how much to have sorrow without JOY

you cooperate you defect you organize you destroy
you use
factory only provides

Identyfikator podmiotu: SCP-PL-063

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: Obiekt musi być zawsze trzymany z dala od wszelkich osób. Obecnie utrzymywany jest wewnątrz metalowej skrzyni zabezpieczonej przed nieumyślnym otwarciem.

Opis: SCP-PL-063 to gruby sznur konopny o długości 2,93 metra [m], który posiada anomalną cechę poruszania się bardzo podobnym sposobem do zwierząt z podrzędu Serpentes.

Pozostawiony samotnie, obiekt nie będzie zbytnio ruchliwy, powoli pełzając po podłożu, okazjonalnie podnosząc przednią część na kilkanaście centymetrów w górę, prezentując poszarpane elementy włókien konopnych.³ Artefakt będzie reagował agresywnie w przypadku ''dostrzeżenia'' w pobliżu siebie małych ssaków (np. mysz), które ustanowi sobie za cel i rozpocznie polowanie. Ponieważ ofiary nie zauważają zagrożenia, co spowodowane jest wyglądem obiektu nie wywołującym odruchów obronnych, polowania odbywają się szybko, a ofiary są zazwyczaj zabijane poprzez szybkie i mocne uderzenie przedniej części podmiotu o zwierzę. SCP-PL-012 nie konsumuje ofiar, nie zauważono także, aby polował z pożądania. Obecnie ten stan rzeczy jest niezrozumiały.

Jeżeli w pobliżu SCP-PL-012 znajdzie się człowiek, podmiot zwiększy znacznie swą ruchliwość i zacznie pełznąć w stronę danej osoby, po czym wykona szybki i precyzyjny skok oplatając szyję ofiary. Nie rozpoznano, w jaki sposób obiekt z tak dużą dokładnością potrafi wyznaczyć siłę wymaganego skoku ani jego kierunek.

Po znalezieniu się na szyi ofiary, obiekt uniesie obydwie swe końcówki na maksymalną możliwą wysokość, zaplatając następnie węzeł tworząc pętlę, która w zamierzeniu ma zacisnąć się pod ciężarem ciała ofiary. Po tym, w anormalny sposób obiekt wytworzy kilkakrotnie większą siłę przeciwną do tej, z jaką masa ofiary przyciąga ją do ziemi, co finalnie powoduje szybkie zaciśnięcie pętli skutkujące przerwaniem rdzenia kręgowego lub, w niewielkim odsetku przypadków, uduszeniem ofiary. Odstający element liny przyjmie ułożenie, jak gdyby był przywiązany do niewidzalnej belki nad denatem.

Osoba martwa wraz z obiektem SCP-PL-012 stanowią jeden obiekt o szczególnych właściwościach, nazywany SCP-PL-012-1. Lina będzie zawsze "zawieszona" w sposób umiejscawiający głowę denata dokładnie 2,5 metra nad podłożem. SCP-PL-012-1 będzie nieruchomy do czasu, aż w pobliżu nie znajdzie się inna osoba. Wtenczas obiekt zacznie szybko podlatywać do danego podmiotu, celem uniemożliwienia ucieczki oraz dąrzenia do spowodowania utraty równowagi poprzez silne uderzenia. Gdy ofiara upadnie bądź uniemożliwiona będzie jej ucieczka, z ust SCP-PL-012-1 wydostanie się lina identyczna do SCP-PL-012, po czym nastąpi scenariusz identyczny jak w przypadku standardowego ataku obiektu. W ten sposób, powstaje kolejna instancja SCP-PL-012-1. W przypadku, gdy atak zostanie uniemożliwiony, zablokowana lina zacznie przejawiać zachowania identyczne do SCP-PL-012.

Analiza promieniami rentgenowskimi wykazała [USUNIĘTO] wewnątrz żołądka denata, podczas procesu tworzenia liny konopnej. Nie wiadomo, w jaki sposób zachodzi to zjawisko, natomiast czynniki odpowiadające za proces ██████████ wydają się być całkowicie naturalne. Utworzona lina przemieszczając się przełykiem do jamy ustnej, wydostaje się z ciała denata.

Samoneutralizacja SCP-PL-012-1 jest normalna i występuje podczas zaawansowanego rozkładu ciała, gdy gnijące mięśnie szyi ulegają przerwaniu dekapitując zwłoki. Lina upada natychmiast i powraca do pierwotnego zachowania.

SCP-PL-012 nie wykazuje nadnaturalnej wytrzymałości i może być z powodzeniem zneutralizowany poprzez pocięcie, spalenie i potraktowanie żrącą substancją. Wszystkie instancje SCP-PL-012 utworzone przez SCP-PL-012-1 muszą być neutralizowane natychmiastowo, chyba że zaplanowano eksperymenty z ich użyciem.

Dokładne oględziny obiektu wykazały istnienie ukrytej frazy wewnątrz zwoju tworzącego całość sznura. Jedna z wiązek posiada napis w języku hebrajskim: "אמת". Fraza została utworzona używając tuszu na bazie popiołu.

[[footnoteblock]]

wersja strony: 854, ostatnia edycja: 22 Sep 2017 10:29

Edytuj Tagi Historia Pliki Drukuj Narzędzia + Opcje

SCP-PL Sandbox II

Do pracy rodacy!

Załączniki