- SCP-PL-189 {W EDYCJI}
- SCP-PL-188 {W EDYCJI}
- SCP-PL-187 {ANULOWANE}
- SCP-PL-191 {OPUBLIKOWANE}
- SCP-PL-195 {W EDYCJI}
- SCP-PL-192 {W EDYCJI}
- SCP-PL-193 {WSTRZYMANO}
- ggg {W EDYCJI}
- List {WSTRZYMANO}
- Motywacja {OPUBLIKOWANE}
- yrtyr {W EDYCJI}
- Zła magia świąt
- Raport cenzora {WSTRZYMANE}
- Absolutny {WSTRZYMANE}
- SCP-PL-190 {WSTRZYMANE}
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-189
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: Podmiot SCP-PL-189 jest przechowywany na terenie Ośrodka nr 14. Obiekt jest umieszczony w standardowym pojemniku chłodzącym do zabezpieczania narządów przeznaczonych do transplantacji. Instancję należy przechowywać w warunkach sterylnych i z poszanowaniem wszelkich procedur medycznych, stosowanych wobec tego typu obiektów nieanomalnych. Do podmiotu mają dostęp wszyscy pracownicy o poziomie upoważnienia co najmniej 2.
Opis: Instancja SCP-PL-189 to ludzka gałka oczna z tęczówką koloru zielonego, zachowana w bardzo dobrym stanie. Z tyłu narządu osadzony jest nerw wzrokowy o długości czterech centymetrów. Analiza DNA wykazała, że dawca narządu to hermafrodyta, jednak nie udało się wykryć jakichkolwiek właściwości anomalnych w kodzie genetycznym. Obiekt ujawnia swoje właściwości anomalne w momencie gdy nerw wzrokowy wejdzie w kontakt fizyczny ze skórą człowieka. W takiej sytuacji tkanka podmiotu natychmiast zrośnie się ze skórą testera. Wówczas osoba wchodząca w interakcję wejdzie w trans trwający około 5 minut, jednak odczuwany upływ czasu będzie różny dla każdego testera, oscylując wokół 5-30 minut. Po tym czasie podmiot bezboleśnie odczepia się od osoby, z którą wszedł w kontakt. Podczas trwania transu, tester doznaje swego rodzaju "seansu filmowego" w czasie, którego doświadczalny ujrzy pewne wydarzenia z przeszłości i/lub teraźniejszości mające z nim bezpośredni związek, będąc zazwyczaj niekorzystnym skutkiem działań podejmowanych przez testera. Jednocześnie wydarzenia te mają często silne znaczenie emocjonalne dla testerów i są zazwyczaj określane przez nich jako bardzo istotne w ich życiu.
Dodatek nr 1: Poniżej przedstawiono kilka eksperymentów z udziałem SCP-PL-189.
Test nr 1
Eksperymentator: Doktor ██████████
Tester: D-2091, czterdziestoletni mężczyzna skazany na dożywocie za liczne przestępstwa.
<Początek eksperymentu, godzina 10:20>
Przebieg: D-2091 wchodzi do pomieszczenia badawczego w towarzystwie doktora ██████████ i dwóch strażników. Tester zgodnie z poleceniem doktora usiadł na krześle pośrodku sali i otworzył pojemnik z SCP-PL-189. Początkowo tester odmawiał zainicjowania kontaktu fizycznego z podmiotem, lecz niedługo potem wykonał polecenie. Manifestacja podmiotu trwała od 10:22 do 10:27. Po zakończeniu sesji tester twierdził iż widział wiele scen oraz ██████████ z życia swoich ofiar co diametralnie go odmieniło.
<Koniec eksperymentu, 10:36>
Podsumowanie: Po eksperymencie zachowanie D-2091 całkowicie się zmieniło. Tester przestał być agresywny i nie wykazywał żadnych oznak demoralizacji. Ponadto bardzo często oferował pomoc pracownikom Fundacji, zawsze pozostając życzliwym. Kilka dni później testerowi podano preparat amnezyjny klasy C. D-2091 nie pamiętał kontaktu z SCP-PL-189, lecz nie wpłynęło to na zmiany jakie zaszły w jego zachowaniu.
Test nr 2
Eksperymentator: Doktor ██████████
Tester: D-2166, dwudziestoletnia kobieta skazana za współudział w przestępstwie.
<Początek eksperymentu, godzina 11:15>
Przebieg: D-2166 wchodzi do pomieszczenia badawczego w towarzystwie doktora ██████████ i strażnika. Testerka zgodnie z poleceniem doktora usiadła na krześle pośrodku sali i otworzyła pojemnik z SCP-PL-189. W momencie otwarcia pojemnika, D-2166 kategorycznie sprzeciwiła się podejmowaniu jakichkolwiek działań wobec podmiotu i poprosiła o zakończenie eksperymentu. Po dłuższym czasie testerkę przymuszono do kontaktu fizycznego z obiektem. Manifestacja trwała od godziny 11:40 do godziny 11:46. Podczas przesłuchania testerka utrzymywała iż widziała [ZMIENIONO]. D-2166 wyglądała na mocno roztrzęsioną. Często wspominała o mężczyźnie imieniem Tomasz, a wypowiedzi na jego temat miały zawsze charakter silnie negatywny. Kobieta stwierdziła również, że dopiero SCP-PL-189 otworzył jej oczy i pokazał prawdę, której sama nie chciała do siebie dopuścić.
<Koniec eksperymentu, godzina 11:59>
Podsumowanie: D-2166 poprosiła o czasową przepustkę by móc "załatwić kilka swoich niedokończonych spraw". Wniosek oddalono.
Test nr 3
Eksperymentator: Doktor ██████████
Tester: Asystent naukowy Kowalik
<Początek eksperymentu, godzina 14:05>
Przebieg: Asystent naukowy Kowalik wchodzi do pomieszczenia badawczego razem z doktorem ██████████ po czym siada na krześle i dotyka SCP-PL-189. Dochodzi do manifestacji anomalnego zjawiska. Sesja trwała od godziny 14:05 do 14:10. Po zakończeniu sesji tester twierdził iż widział siebie podczas wykonywania nadgodzin oraz pracy przy dodatkowych projektach, o które sam poprosił. Następnie ukazali mu się członkowie jego rodziny w typowych sytuacjach w domu, jednakże łatwo można było dostrzec ich złe samopoczucie, zwłaszcza u syna testera. Dziecko wydawało się osamotnione, a jedynym momentem radości był dla niego powrót ojca do domu.
<Koniec eksperymentu, godzina 14:29>
Podsumowanie: Dzień po eksperymencie Kowalik poprosił o dwutygodniowy urlop. Wniosek przyjęto.
Test nr 4
Eksperymentator: Doktor ██████████
Tester: D-2607, trzydziestoczteroletni mężczyzna z osobowością dyssocjalną, poddany przymusowemu leczeniu w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym za dokonanie ██ morderstw.
<Początek eksperymentu, godzina 09:50>
Przebieg: Obezwładniony tester zostaje wprowadzony do pomieszczenia w towarzystwie trzech strażników i doktora ██████████. D-2607 zostaje przymuszony do kontaktu fizycznego z podmiotem. Dochodzi do manifestacji. Sesja trwała od godziny 09:50 do godziny 10:00. Po zakończeniu sesji nie odnotowano większych zmian w zachowaniu doświadczalnego. Podczas przesłuchania D-2607 wyjawił, że podczas manifestacji widział wiele scen oraz ██████████ z życia swoich ofiar co jednak w żaden sposób go nie odmieniło.
<Koniec eksperymentu, godzina 10:12>
Podsumowanie: Zaraz po eksperymencie tester został kompleksowo przebadany pod kątem zmian w psychice. Jak się okazało, po "seansie" zaburzenie umysłowe doświadczalnego jeszcze bardziej się pogłębiło. Sam tester odnosił się do eksperymentu ironicznie.
Po wnikliwych badaniach udało się stwierdzić iż zmiana zachowania zdrowych testerów po kontakcie z podmiotem najprawdopodobniej nie jest bezpośrednią manifestacją anomalnych właściwości obiektu, a jedynie świadomym i dobrowolnym wyborem każdego z doświadczalnych.
« SCP-PL-188 | SCP-PL-189 | SCP-PL-190 »
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-188
Klasa podmiotu: Bezpieczne/Euclid/Keter (wybierz jedną klasę)
Specjalne Czynności Przechowawcze: (opis protokołu bezpieczeństwa)
Opis: SCP-PL-188 to ważąca ok. 5 ton i mierząca 3 metry średnicy kulista masa ludzkich tkanek pokrytych skórą o śniadym zabarwieniu. Cała powierzchnia podmiotu pokryta jest ludzkimi uszami, oczami, ustami oraz kończynami. Podmiot jest w stanie się poruszać poprzez odpychanie się od podłoża za pomocą kończyn tak by jego ciało zaczęło się toczyć nie zważając na obrażenie rąk i nóg przygniecionych w danej chwili przez resztę ciała. Stworzenie jest w stanie osiągnąć za pomocą tej metody maksymalną prędkość 31 km/h. Podczas tego procesu ze wszystkich otworów gębowych podmiotu wydobywać się będą agonalne jęki, najpewniej ludzkie.
Obiekt pozostaje spokojny do momentu napotkania żywej istoty. Istota spróbuje wtedy pochwycić napotkane stworzenie i je unieruchomić. Jeżeli pochwycony został człowiek, podmiot zacznie wchłaniać ofiarę zaczynając od najbardziej odsłoniętego miejsca na ciele ofiary. Jeżeli ofiara będzie szczelnie okryta, podmiot spróbuje przebić się przez warstwy ubrań by osiągnąć fizyczny kontakt z ciałem ofiary. Niezakłócony proces wchłaniania trwa do ośmiu godzin i jest bardzo bolesny dla ofiary. Po całkowitym wchłonięciu ciało delikwenta stanie się integralną częścią obiektu.
Jeżeli pochwycone stworzenie nie jest człowiekiem, podmiot zacznie je rozrywać i pożerać.
40 próbek pobranych w różnych miejscach na ciele podmiotu ujawniło obecność DNA 29 osób o różnej płci, wieku i rasie.
Dodatek: (opcjonalne opisy dodatkowe)
[[footnoteblock]]
« SCP-PL-187 | SCP-PL-188 | SCP-PL-189 »
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-187
Klasa podmiotu: Bezpieczne/Euclid/Keter (wybierz jedną klasę)
Specjalne Czynności Przechowawcze: (opis protokołu bezpieczeństwa)
Opis: SCP-PL-187 to efekt anomalny, na stałe związany z czwórką rodzeństwa (dwóch braci i dwie siostry) narodowości polskiej w wieku około sześciu lat, oznaczonych jako SCP-PL-187-A, SCP-PL-187-B, SCP-PL-187-C oraz SCP-PL-187-D. Rodzice/opiekunowie prawni dzieci nie są znani. Nieznane są również jakiekolwiek inne dane instancji ze względu na brak jakichkolwiek dokumentów oraz nieznajomość/niechęć do wyjawienia przez instancje rzeczonych informacji.
Do manifestacji efektu anomalnego dochodzi w chwili gdy nie więcej niż trzy osoby[[footnote]] Jeżeli w pobliżu znajduje się więcej niż 3 osoby, w wieku powyżej 20 roku życia wejdzie w bezpośredni kontakt z jednym z obiektów, trwający nie krócej niż 12 minut. Po tym czasie, człowiek wchodzący w interakcję z podmiotem, nieświadomie zacznie odczuwać chęć fizycznego i psychicznego znęcania się nad obiektem. Najczęstsze formy agresji stosowanej przez osoby poddane wpływowi anomalii to: wykrzykiwanie obelg, wyszydzanie, bicie, okaleczanie, a rzadziej także przymuszanie do aktów seksualnych.
Dodatek: (opcjonalne opisy dodatkowe)
[[footnoteblock]]
« SCP-PL-190 | SCP-PL-191 | SCP-PL-192 »
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-191
Klasa podmiotu: Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-PL-191 jest przechowywany w zamkniętej na klucz kasecie przechowawczej w Ośrodku nr 14. Dostęp do informacji na temat podmiotu jak i do samego obiektu ma personel o poziomie upoważnienia co najmniej 3.
Wszystkie osoby cierpiące na choroby związane z zanikiem pamięci należy wpisać do specjalnego rejestru Fundacji wraz z opisem przebiegu choroby. Odpowiedni algorytm musi monitorować rejestr w celu znalezienia osób, których objawy pasują do opisu działania anomalii. Następnie wyznaczony pracownik musi dokładnie przejrzeć listę podaną przez oprogramowanie i zatwierdzić podjęcie odpowiednich czynności zapobiegawczych. Na czynności zapobiegawcze składa się podanie poszkodowanemu środków amnezjogennych klasy A i, jeśli to możliwe, zwrócenie ofierze jej tożsamości. Zabrania się dokonywania nieuzasadnionej terminacji ofiar podmiotu w celu zatrzymania efektu anomalnego.
Aktualizacja
Każdy pracownik Fundacji, który wie o istnieniu SCP-PL-191 jest zobowiązany zgłosić się do naukowca prowadzącego, doktora Mikołaja Leskiego, jego zastępcy lub odpowiedniego administratora od razu po zauważeniu u siebie braków we wspomnieniach związanych z SCP-PL-191.
Pracownikom, na których oddziałuje SCP-PL-191 należy w trybie natychmiastowym podać środki amnezjogenne klasy A. Następnie należy zwrócić danemu pracownikowi jego tożsamość zgodnie z protokołem TG-191/B.
Niniejszy raport należy zawrzeć w co najmniej trzech stale monitorowanych kopiach spoza głównej bazy danych Fundacji. W przypadku zniekształcenia któregokolwiek egzemplarza raportu, należy go zniszczyć i zastąpić nową, nienaruszoną kopią.
Ww. instrukcje należy również zastosować wobec całej dokumentacji związanej z organizacjami zajmującymi się interakcją z anomaliami.
Opis: SCP-PL-191 to zegar ścienny koloru brązowego o średnicy tarczy wynoszącej 40 centymetrów. Zegar wykonany jest z tworzywa sztucznego i części metalowych, jednakże podmiot charakteryzuje się wysoką plastycznością i miękkością, dzięki czemu możliwe jest nadawanie mu kształtu poprzez np. rozciąganie. Przeprowadzone badania i obserwacje nie ujawniły żadnych nieprawidłowości w budowie mechanizmu i strukturze substancji, z których składa się obiekt.
Manifestacji anomalnych właściwości towarzyszy uruchomienie zegara, który od tej chwili zacznie odmierzać czas. W momencie zatrzymania efektu anomalnego wskazówki zegara również się zatrzymają i wznowią ruch dopiero przy okazji kolejnej manifestacji.
Co pewien czas (okres spoczynku trwający od sześciu miesięcy do dziewięciu lat) podmiot prawdopodobnie losowo wybiera swoją "ofiarę" powodując u niej zanik pamięci długotrwałej, systematycznie doprowadzając do utraty wszystkich wspomnień, a ostatecznie tożsamości ofiary. Po osiągnięciu całkowitej amnezji wstecznej u danego człowieka, podmiot przenosi swoje działanie na kolejne spokrewnione z ofiarą osoby, począwszy od dzieci, rodziców i rodzeństwa, rozprzestrzeniając się po wszystkich krewnych pokrzywdzonego, przypominając schemat ekspansji chorób infekcyjnych. Jednocześnie podmiot powoli i stopniowo wymazuje wszelkie informacje na temat kolejnych zaatakowanych osób ze wszystkich istniejących źródeł materialnych i cyfrowych starając się doprowadzić do całkowitego zapomnienia osób dotkniętych anomalnymi właściwościami obiektu. Podmiot zdaje się jednak nie ingerować w pamięć ludzi niespokrewnionych z poszkodowanymi, takimi jak małżonek, czy znajomi dopóki nie znajdzie on okrężnej drogi pokrewieństwa.
W przypadku zaatakowania osoby nieposiadającej dzieci, rodzeństwa i rodziców anomalia nie będzie się rozprzestrzeniać, dopóki takie pokrewieństwo nie zaistnieje poprzez spłodzenie przez ofiarę potomka.
Jeżeli efekt anomalny nie zdążył się jeszcze rozprzestrzenić na inne osoby, możliwe jest powstrzymanie całego procesu poprzez śmierć ofiary podmiotu lub podanie jej środków amnezjogennych klasy A. Efekt anomalny będzie aktywny tak długo, jak długo przynajmniej jedna osoba pozostanie pod jego wpływem.
Dnia 28.07.20██r. naukowiec prowadzący, doktor Mikołaj Leski zgłosił postępujący zanik wspomnień związanych z SCP-PL-191. Trzy dni później odnotowano braki w wydrukowanej kopii raportu odnośnie SCP-PL-191 znajdującej się w biurze doktora Leskiego. Kluczowe dane podmiotu były stopniowo wymazywane z raportu w związku z czym dokonano modyfikacji Specjalnych Czynności Przechowawczych i podjęto odpowiednie kroki zapobiegawcze. Od tamtej pory podmiot regularnie próbował wymazać informacje na swój temat z baz danych Fundacji oraz pamięci pracowników. Rozprzestrzenianie się anomalii w tym przypadku nie jest zależne od pokrewieństwa, lecz od posiadania wiedzy na temat podmiotu.
Dnia 16.06.20██r. kapitan Bogdan ██████████ zgłosił postępujący zanik wspomnień związanych z █████ ███████████ ██████, organizacją zajmującą się [USUNIĘTO] anomalii, będącą wrogo nastawioną do Fundacji. Tydzień później odnotowano braki w dokumentacji na temat ww. grupy. Podjęte zostały odpowiednie kroki zapobiegawcze. Od tamtej pory podmiot regularnie próbował wymazać informacje na temat █████ ███████████ ██████ z baz danych Fundacji oraz pamięci pracowników. Rozprzestrzenianie się anomalii w tym przypadku nie jest zależne od pokrewieństwa, a od posiadania wiedzy na temat danej organizacji.
Zgodnie z teorią przedstawioną przez doktora Różyckiego na konferencji z dnia ██.██.████r., SCP-PL-191 został stworzony, a następnie podrzucony Fundacji przez █████ ███████████ ██████ by doprowadzić do wymazania informacji na temat grupy i jej działalności z naszej świadomości. Zdaniem doktora Różyckiego, SCP-PL-191 jest "wielopoziomową bombą z zapalnikiem czasowym, w której kolejne poziomy są uwalniane co pewien okres czasu lub w określonych chwilach".
Dnia 12.12.20██r. porucznik Marek █████ zgłosił postępujący zanik wspomnień związanych z ███████ ██████, organizacją zajmującą się pozyskiwaniem i handlem anomaliami, będącą wrogo nastawioną do Fundacji. Cztery dni później odnotowano braki w dokumentacji na temat ww. grupy, a także w dokumentacji niedawno odkrytego zjawiska znanego jako ███████. Wydarzenie to utwierdziło zarząd i dowództwo jakoby ww. zjawisko było powiązane z SCP-PL-191, a także [USUNIĘTO].
Dnia 30.11.20██r. Agencja Wywiadowcza Fundacji doniosła o rozpadzie grupy znanej jako █████ ███████████ ██████. Organizacja miała się rozpaść z powodu rozprzestrzeniającej się wśród członków grupy amnezji związanej ze wspomnieniami o █████ ███████████ ██████. Ostatecznie wszyscy członkowie grupy trwale zapomnieli o jej istnieniu.
Status utajnienia SCP-PL-191 zmieniono z poziomu 2 na poziom 3.
Notatka: Podtrzymuję moją teorię o bombie podrzuconej Fundacji, jednak zmuszony jestem zmienić stanowisko co do wykonawcy tego sabotażu. Dopóki nie dowiemy się więcej na temat ████████ należy wstrzymać się od pochopnych wniosków i zbyt gwałtownego działania. Póki kontrolujemy anomalię, należy całą uwagę skupić na ustaleniu jej pochodzenia i twórcy.
~ dr. Różycki.
Wstęp: Dnia 01.04.████r. Fundacja zainteresowała się przypadkami wystąpienia u losowych osób amnezji wstecznej rozprzestrzeniającej się drogą bezpośredniego pokrewieństwa. Najsłynniejszy stał się przypadek █████ █████████ (nazywanego odtąd ObZ-1), 39-letniego mężczyzny zamieszkałego w ███████. Kierownikiem zespołu badawczego został doktor Mikołaj Leski.
Lista osób cywilnych (obiektów zainteresowania) biorących udział w incydencie:
- ObZ-1 (█████ █████████ - pierwsza ofiara)
- ObZ-2 (███████ █████████ - 10-letni syn ObZ-1)
- ObZ-3 (█████ █████████ - 7-letnia córka ObZ-1)
- ObZ-4 (███████ █████████ - żona ObZ-1)
- ObZ-5 (████████ █████ - siostra ObZ-4)
- ObZ-6 (██████ █████████ - matka ObZ-1).
Faza początkowa: Zespół badawczy doktora Leskiego skontaktował się z rodziną ObZ-1 podając się za grupę lekarzy z państwowej kliniki zajmującej się badaniem zaburzeń pamięci, zwracając się z propozycją udziału w badaniach nad nową chorobą, na którą zapadł █████ █████████. Poniżej zamieszczono fragment logu przesłuchania małżonki ObZ-1 (nazywanej ObZ-4).
<Początek logu, godzina 14:30>
Doktor Leski: Proszę, niech mi pani powie kiedy zaczęły się problemy męża? Jak to wtedy wyglądało?
ObZ-4: Ponad półtora miesiąca temu. Na początku wyglądało to niewinnie, zapominał gdzie zostawił okulary, o której umówił się na spotkanie w firmie, albo jak nazywa się nasza sprzątaczka. Uznaliśmy to za wynik przepracowania. Ale potem było tylko gorzej. Zaczął zapominać jak dojść do swojego biura i gubił się w budynku własnej firmy, gdzie pracuje przecież od lat. Nie pamiętał numerów do konta bankowego, drogi powrotnej do domu czy imion ludzi. Zaczął nawet… nawet zapominać imiona własnych dzieci!
Dr Leski: Rozumiem, proszę kontynuować.
ObZ-4: On zapominał coraz więcej i coraz szybciej. Choroba postępowała. Poszliśmy z tym do lekarza, ale żadne leki nie pomagały. Zresztą sam pan może sprawdzić w dokumentacji choroby… (dłuższa cisza).
Dr Leski: Rozumiem, że to dla pani bardzo trudne, ale aby pomóc muszę mieć jak najwięcej informacji. Niech się pani nie spieszy, możemy zrobić przerwę, jeśli pani zechce.
ObZ-4: Nie. W porządku. Możemy kontynuować. Parę dni temu █████ zapomniał jak się nazywa. Nie pamięta prawie nic z przeszłości, a… a-ani nas, ani siebie… Lekarze twierdzą… twierdzą, że nie mogą nic na to poradzić. Ale pan może, prawda?
Dr Leski: Jeszcze nie wiem. Najpierw ja i mój zespół musimy zgromadzić informacje i przeprowadzić konieczne badania, żeby stwierdzić co dolega pani mężowi. Ale postaramy się zrobić wszystko co w naszej mocy, by wyleczyć pana █████. Sama pani rozumie, to nowa niespotykana wcześniej choroba, ale badania nad pani mężem dają nam duże szanse na stworzenie terapii. Bardzo nam zależy na tym by wam pomóc. Możemy kontynuować?
ObZ-4 kiwa twierdząco głową.
<Koniec fragmentu logu>
Faza główna: W trakcie trwania procesu usuwania pamięci, efekt anomalny zlikwidował znaczną cześć informacji w formie pisemnej, cyfrowej oraz obrazkowej na temat ObZ-1. Naruszone zostały m.in.: dowód tożsamości badanego, prawo jazdy, metryka urodzenia, dane konta bankowego, dane na portalach społecznościowych, dokumentacja firmy należącej do badanego, duża cześć dokumentacji urzędowej oraz akt własności nieruchomości, w której zamieszkiwała rodzina ObZ-1. Usunięty został również wizerunek ObZ-1 na dokładnie 45 fotografiach z jego udziałem, a nawet rysunkach wykonanych przez dzieci badanego. Wszystko to wraz z amnezją ObZ-1 przyczyniło się do wielu nieprzyjemności i zamieszania wokół obiektu, w efekcie czego jego firma ogłosiła upadłość, doprowadzając do zwolnienia ███ pracowników oraz strat majątkowych w wysokości █ ███ ███ złotych. Pomimo licznych prób zapobieżenia tym wydarzeniom przez Fundację, nie udało się powstrzymać anomalii. Dnia 07.04.████r. odkryto anomalny zegar w biurze ObZ-1 jednak ze względu na amnezję nie udało się poznać jego pochodzenia, ani tego jak znalazł się w posiadaniu badanego. 09.04.████r. efekt przeniósł się na dzieci obiektu.
Faza końcowa: Na przestrzeni kolejnych 4 dni anomalia rozprzestrzeniła się na małżonkę obiektu i jej siostrę oraz matkę ObZ-1. Dnia 14.04.████r. za radą doktora Różyckiego, wszystkim obiektom zainteresowania podano preparaty amnezjogenne klasy A. Zgodnie z oczekiwaniami całego zespołu doprowadziło to do zatrzymania efektu anomalnego.
Podsumowanie: Dzięki interwencji zespołu badawczego udało się poznać dotychczas najlepszą metodę zapobiegania negatywnym skutkom SCP-PL-191. Fundacja przeprowadziła skuteczną akcję dezinformacyjną oraz zwróciła część wspomnień ofiarom podmiotu, lecz ogromna ilość należących do nich informacji została bezpowrotnie utracona, doprowadzając tym samym do częściowego zniekształcenia tożsamości obiektów zainteresowania oraz licznych strat o wartości sentymentalnej i prawnej.
[[footnoteblock]]
« SCP-PL-190 | SCP-PL-191 | SCP-PL-192 »
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-195
Klasa podmiotu: Bezpieczne/Euclid/Keter (wybierz jedną klasę)
Specjalne Czynności Przechowawcze: (opis protokołu bezpieczeństwa)
Opis: SCP-PL-195 to wieś Kozie Rogi w województwie Kujawsko-Pomorskim. W roku 1940 populacja wsi liczyła 130 osób. W momencie pozyskania przez Fundację, miejscowość była opuszczona.
Obiekt jest w stanie manifestować swoje anomalne właściwości na wiele różnych sposobów. Od roku 1920 Fundacja pozyskała na terenie miejscowości obiekty SCP-PL-███ oraz SCP-PL-███. Wstępne obserwacje ujawniły również kilka stale występujących anomalii:
- wilgotność powietrza utrzymująca się na poziomie 9% bez względu na warunki atmosferyczne
- wahania wartości przyspieszenia ziemskiego powodujące zmiany nawet o 0,4 m/s2
- okresowe niewielkie wstrząsy sejsmiczne
- zmienny odczyn pH gleby
- woda pozyskiwana z jedynej czynnej studni ma silnie metaliczny posmak, lecz analiza chemiczna nie wykazała różnic w składzie chemicznym substancji od zwykłej wody
- osoby śpiące na obszarze wsi doznać mogą marzeń sennych o konkretnej, charakterystycznej dla anomalii tematyce (szczegóły w załączniku).
Ponadto badania z użyciem georadaru wskazują na to, iż na głębokości około 60 metrów pod lokalnym kościołem, pojawia się jaskinia o średnicy 8 metrów. Należy zaznaczyć iż takie odczyty pojawiają się co roku, wyłącznie w okresie od grudnia do stycznia i utrzymują się przez 12-20 godzin. Pozostałe badania geologiczne nie wykazały jakichkolwiek nieprawidłowości. Odkryto natomiast położenie wejścia do ślepego tunelu pod kościołem, będącego jak się później okazało przejściem do rzeczonej groty w czasie jej manifestacji.
W styczniu 2006 roku miała miejsce ekspedycja do wnętrza jaskini pod SCP-PL-195 z udziałem pracownika klasy D będącego doświadczonym grotołazem. Tester nigdy nie opuścił wnętrza jaskini. Ekspedycję powtórzono w roku 2007 z udziałem zespołu trzech grotołazów, lecz i ta wyprawa zakończyła się fiaskiem.
Zdaniem doktorów Różyckiego i Tarczyńskiego, obiekt może być bardzo istotny dla projektu ███████ ze względu na swoje położenie. W związku z powyższym, SCP-PL-195 został włączony do rzeczonego projektu.
Pozyskanie: Uwagę Fundacji zwrócił artykuł lokalnej gazety z dnia 14.07.2005r. mówiący o "wsi widmo", w której miały rzekomo mieć miejsce różnorodne zjawiska paranormalne. Na miejsce wysłano agenta ██████ celem przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Podejrzenia Fundacji zostały potwierdzone, w związku z czym obszar zabezpieczono. Obiekt okazał się być w istocie niezamieszkały. W odległości kilkuset metrów na południe od podmiotu odnaleziono niewielki cmentarz. Napisy na grobach wskazywały na to, że zdecydowana większość pochowanych tam osób zmarła w latach 1983-1999. Po tym okresie nie dokonano już na rzeczonym cmentarzu ani jednego pochówku. W jednym z domów odnaleziono natomiast kilkuletnie szczątki starszego mężczyzny, zmarłego w wyniku śmiertelnego postrzału w głowę (najpewniej morderstwo). Fundacja zabezpieczyła znajdujący się tam list pozostawiony prawdopodobnie przez zmarłego. Ponadto z odnalezionych w miejscowym kościele metryk urodzeń wynika, że ostatni poród w Kozich Rogach miał miejsce w roku 1935.
Oględziny terenu osady oraz przesłuchania mieszkańców okolicznych wsi ujawniły, że jesienią 2001 roku, bliżej niezidentyfikowana grupa ludzi prowadziła w Kozich Rogach wykopaliska archeologiczne na niewielką skalę. Nie ustalono jak dotąd kim były owe osoby ani co było celem ich poszukiwań.
Nazywam się Paweł Labierowski, mam 88 lat i pochodzę że Starogardu Gdańskiego. Piszę ten list by wiedza o tym miejscu nie umarła wraz ze mną.
W czasie wojny służyłem w jednym z oddziałów Gryfu Pomorskiego operującym w tamtej okolicy. Po wojnie, gdy organizacje polskiego podziemia zaczęły się rozpadać, ja i wielu moich kolegów byliśmy ścigani przez nową władzę ludową. Część złapano i zamknięto w katowniach UB. Ci którzy uniknęli aresztowania, często wracali do lasów by walczyć z nowym okupantem. Ukrywając się przed komunistami dotarłem do Kozich Rogów. Mieszkańcy wsi zgodzili się mnie przyjąć pomimo niebezpieczeństwa jakie mogłem na nich ściągnąć swoją obecnością. O dziwo, jednak nic takiego się nie wydarzyło i miałem cichą nadzieję, że władze zgubiły mój trop lub po prostu zrezygnowano z dalszego pościgu. Nie miałem żadnej rodziny, mieszkańcy zaś bardzo gorliwie zachęcali mnie do pozostania w Kozich Rogach. Zgodziłem się. Zostałem tymczasowo zakwaterowany u samotnego gospodarza, jak się okazało wdowca, mieszkającego w sporym domu we wschodniej części wsi. Nazywał się Grzegorz Sczot. Był to człowiek bardzo energiczny i pracowity. Z widoczną pasją i zapałem podejmował się wszelkich możliwych zadań i prac. Choć był nieco oschły i początkowo nieufny wobec mnie, z czasem udało nam się zaprzyjaźnić. Grzegorz zdawał się być, nieoficjalnym asystentem miejscowego sołtysa, gdyż niejednokrotnie widywałem go jak wypełniał różnorodne prace przydzielone mu przez sołtysa właśnie i równie często służył mu radą.
[[footnoteblock title="Przypisy"]]
« SCP-PL-194 | SCP-PL-195 | SCP-PL-196 »
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-192
Klasa podmiotu: Bezpieczne/Euclid/Keter (wybierz jedną klasę)
Specjalne Czynności Przechowawcze: (opis protokołu bezpieczeństwa)
Opis: SCP-PL-192 to pięć krzewów Camelia sinensis (herbata chińska) o normalnej dla tego gatunku morfologii i cyklu rozwojowym, jednakże obserwacje pod mikroskopem ujawniły nienaturalną budowę komórek roślinnych, z których składają się obiekty. Na ścianie każdej komórki widnieje wytłoczona w jej powierzchni grecka litera φ, o wielkości 1,618 μm. Głębsza analiza komórek wykazała obecność śladowych ilości związków kobaltu, chromu oraz █████ █████ zawartych w cytozolu.
Anomalne właściwości podmiotów ujawniają się w momencie spożycia przygotowanego z ich liści naparu. Spożycie nawet 250 g naparu może doprowadzić do silnego uzależnienia fizycznego i psychicznego. Osoba uzależniona od obiektu (nazywana odtąd SCP-PL-192-A) zacznie wykazywać silne zainteresowanie herbatą i wszelkimi związanymi z nią aspektami począwszy od uprawy, a na biologii skończywszy. Z czasem zainteresowanie herbatą zacznie wyraźnie dominować nad innymi elementami życia codziennego, jednak w stopniu niezagrażającym poprawnemu funkcjonowaniu SCP-PL-192-A w społeczeństwie. Częste i regularne spożywanie naparu spowoduje jednak różnorodne zmiany w światopoglądzie ofiary. Do najczęstszych modyfikacji należą:
- sympatyzowanie z ideologią anarchistyczną,
- cyniczne podejście do życia,
- nihilizm moralny,
- znaczny wzrost/spadek aktywności społecznej,
- skrajne poglądy polityczno-społeczno-ekonomiczne,
- buntownicza postawa.
W roku 20██r. w Łodzi i okolicach zaczęło dochodzić do różnorodnych incydentów z udziałem SCP-PL-192-A, wpływających znacząco na życie lokalnej społeczności. Dokładną listę zdarzeń zamieszczono poniżej. Przeprowadzone dochodzenie ujawniło, że wszystkie osoby zaangażowane w incydent miały silną obsesję na punkcie herbaty. W wyniku dalszego śledztwa ustalono, że wszystkie osoby w niedługim okresie czasu przed zdarzeniem nabyły SCP-PL-192 od swoich znajomych/rodziny lub w sklepie botanicznym ████████ na rogu ulic [ZMIENIONO] i [USUNIĘTO]. Fundacja wysłała tam agentów polowych w celu przesłuchania właściciela sklepu, podania mu środków amnezjogennych i zabezpieczenie ewentualnych pozostałych instancji obiektu. Wszystkie instancje SCP-PL-192-A zostały spacyfikowane, by następnie podjąć działania mające na celu uwolnienie ich spod wpływu podmiotu. Fundacja unieszkodliwiła wszystkie krzewy herbaty znajdujące się na terenie powiatu.
Lista incydentów mających miejsce w Łodzi i okolicach w roku 20██:
- 11.01. -
[[footnoteblock title="Przypisy"]]
« SCP-PL-191 | SCP-PL-192 | SCP-PL-193 »
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-193
Klasa podmiotu: Bezpieczne/Euclid/Keter (wybierz jedną klasę)
Specjalne Czynności Przechowawcze: (opis protokołu bezpieczeństwa)
Opis: SCP-PL-193 to mierzący 1,78 m i ważący 62 kg mężczyzna rasy kaukaskiej w wieku między 25, a 35 rokiem życia, o słowiańskich rysach twarzy, zielonych oczach i ciemno brązowych włosach. Byt obdarzony jest inteligencją wykraczającą poza
Dodatek: (opcjonalne opisy dodatkowe)
[[footnoteblock]]
« SCP-PL-190 | SCP-PL-191 | SCP-PL-192 »
A.D. 1669
Bestia więziona jest w lochach zamku ogrodzienieckiego będącego dobrem koronnym pod pieczą Mości Stanisława Warszyckiego herbu Abdank, pana na Dankowie i kasztelana krakowskiego. Wartę przy drzwiach piwnicznych winno pełnić dwóch ciężko zbrojnych knechtów.
Najdroższa Fundacjo!
Kilka dni temu próbowaliście schwytać mnie nieopodal Włoszczowa po tym jak zaatakowałem jednego z Waszych agentów polowych. Tak, to ja SCP-PL-ileśtam, ten sam, którego szukacie od czasu masakry w Olsztynie. Fakt, że ten list po upływie 48 godzin od dostarczenia ulegnie implozji i zamieni się w ząb jednego z Waszych naukowców, który miał ze mną dosyć bliskie spotkanie (serdecznie pozdrawiam panie Piotrze), powinien być wystarczającym dowodem autentyczności tej wiadomości.
Dawno już nie widziałem takiej burzy. A może widziałem, tylko byłem zbyt zajęty pisaniem raportów, by zwrócić uwagę na taką błahostkę jak wiatr wyrywający drzewa z korzeniami? Tak czy siak, nie chce mi się tu stać i gapić na tę parszywą pogodę. Wejdźmy na stołówkę. Zgłodniałem od tej roboty i Ty pewnie też. Oho! Już od progu wita nas irytujące stukanie widelcem o blat stołu. Słyszysz? Dokładnie 9 puknięć. Zawsze tyle samo. To Mateusz. Ma taki tik nerwowy, tak chyba mogę to nazwać. Ja też mam kilka. Czasem drga mi prawa brew. Takie tiki nerwowe to norma u pracowników 4 i wyższego poziomu upoważnienia.
Żeby tylko tiki! Przy stole pod ścianą siedzi Adam. W czasie jednego z eksperymentów stracił rękę, ale za to zyskał coś nowego: uraz do pralek. Od tamtej pory swoje ubrania pierze przy pomocy balii z wodą i tarki, zupełnie jak w średniowieczu. Nie wiem, jak on to robi jedną ręką, ale nie ciekawi mnie to na tyle, aby zapytać. Sam też mam kilka fobii, a konkretnie lęk wysokości, lęk przed pająkami i jeszcze kilka innych. Nic nadzwyczajnego. Mój przełożony nie znosi małych, ciasnych pomieszczeń, z kolei mój asystent ma cholernie irytujący nawyk pstrykania palcami. Robi to zawsze, gdy widzi brzozy lub psy. Sektor C, blok pierwszy. Nie pytaj co tam trzymają, naprawdę nie chcesz wiedzieć. Fobie, depresja, paranoja, nerwica natręctw, czy zachowania maniakalne… Nasze kadry to istna parada dziwadeł! Zapytasz pewnie, co my tu wszyscy robimy? Dlaczego nie wezmą do pracy kogoś normalnego? Odpowiedź brzmi: BO NIE MA NIKOGO NORMALNIEJSZEGO. Każdy, kto wejdzie w kontakt z obiektami opatrzonymi etykietą "Wymagany 4 poziom upoważnienia" prędzej czy później zbzikuje. Taka jest naturalna kolej rzeczy.
Wiem, że nie powinienem ci tego mówić, biorąc pod uwagę, że dopiero co przenieśli cię tu, do czternastki i to świeżo po awansie, ale czuję, że nie mogę udawać, jakby tego nie było. Chcę być po prostu szczery w tej materii od samego początku naszej współpracy, a ty wyglądasz na osobę dość rozważną, by o tym usłyszeć. Nie każdy wie, że Fundacja ma prywatne zakłady psychiatryczne, w których leczeni są pracownicy, którzy nie wytrzymali. Oczywiście nie każdy wariat trafia od razu do psychiatryka. Ci, którzy nie stwarzają większego zagrożenia dla siebie i innych nieraz stają się cenionymi pracownikami ze względu na swoje niekonwencjonalne podejście. W końcu chory umysł najlepiej poradzi sobie w chorej sytuacji. Zadziwiające jest to, jak niewyraźna jest granica między obłędem i geniuszem. Mimo to trzeba zapobiegać całkowitej degeneracji umysłów pracowników, nieprawdaż? Dlatego też zużywamy najwięcej antydepresantów i środków nasennych na świecie. Ciężarówki co miesiąc rozwożą tony tego świństwa po wszystkich placówkach, niektórzy już nie są w stanie w miarę normalnie funkcjonować bez chemii. Łykają to jak narkomani, prawdziwe ćpuny! Nawet niektóre nielegalne narkotyki są tolerowane przez zarząd i Radę O5. Sami też pewnie biorą, zwłaszcza Rada O5. Mają w końcu dostęp do takich informacji po usłyszeniu, których zwykły śmiertelnik skoczyłby z mostu, albo strzelił sobie w łeb.
Chcesz wiedzieć co tak na prawdę jest siłą napędową Fundacji? Co jest największą motywacją dla pracowników? Zapomnij o pięknej gadce o ratowaniu Wszechświata przed złem, zapomnij o poczuciu obowiązku, zapomnij o ciekawości i chęci zrozumienia tych wszystkich abominacji. Zapomnij o chęci zrobienia kariery i o bogactwach. Największą motywacją pracowników Fundacji jest strach. Strach przed tym, co siedzi w zamkniętej celi sześć pięter pod ziemią, strach przed tym, co może czaić się za każdym rogiem, a co trzeba wykryć, złapać, zbadać, zamknąć w klatce i napisać raport. Wszyscy tutaj są śmiertelnie przerażeni. Nie widać tego. Wszyscy opanowali sztukę ukrywania strachu do perfekcji. Udaje im się go wyciszyć, zagłuszyć, zamknąć w swego rodzaju celi przechowawczej ukrytej na samym dnie duszy. Ale ten strach nadal tam jest. Czeka tylko by przełamać zabezpieczenia, by się wydostać i ogarnąć cię całego.
Szykowałem się do wyjścia. Na dworze było jeszcze ciemno, a do tego padał deszcz. Znowu. Jeszcze wiatr. Nienawidzę wiatru. Założyłem kurtkę i wyszedłem z mieszkania. Zamknąłem drzwi na klucz i począłem schodzić po schodach. Mieszkam na czwartym piętrze, a w budynku nie ma windy. Mniej więcej w połowie drogi na dół przez głowę przemknęła mi tą po wielokroć znienawidzona myśl: "Na pewno zamknąłem drzwi?". Próbowałem zignorować poczucie, że moje mieszkanie nie zostało należycie zabezpieczone i wznowiłem mój marsz na parter.
Wróciłem. Podszedłem do przynajmniej pozornie zamkniętych drzwi mojego domu i złapałem za klamkę. Szarpnąłem ją kilka… naście razy. Zamknięte. Odetchnąłem z ulgą. Zawsze jestem taki zakręcony, może mi się czasem zdarzyć, że zapomnę zakluczyć drzwi, a przecież teraz nie trudno zostać obrabowanym. Okazja czyni złodzieja. Lepiej dmuchać na zimne, prawda?
Kogo ja oszukuję?
Ceny benzyny skutecznie zachęciły wielu ludzi do korzystania z komunikacji miejskiej. Fundacyjna pensja jest dosyć dobra, dlatego mogę sobie pozwolić na jazdę własnym samochodem. To kryzys naftowy sprawił, że ludzie, dodatkowo zachęcani przez państwo, zaczęli jeździć autobusami, te zaś od kilku miesięcy muszą dwoić się i troić by przewieźć tłumy chcące dostać się rano do pracy.
Dlaczego ten dzień był tak ważny? W zasadzie każdy dzień w Ośrodku 14 był ważny, zwłaszcza w ostatnim czasie. Nawałnica roboty jaka wiązała się z utrzymaniem stabilności tej misternej konstrukcji budowanej przez Fundację, uderzyła prawie trzy lata temu jak tsunami wraz z pogarszającą się sytuacją polityczną na świecie. Więc dlaczego akurat ten dzień był tak ważny? To właśnie tego dnia mieliśmy otrzymać potwierdzenie. Potwierdzenie uruchomienia projektu "Panteon".
Cała rodzina przyjeżdża,
W święta się u mnie zagnieżdża.
Wśród żywych dysput i rozmów,
Nie słychać wilków i wichrów.
Ciepły ogień kominka,
Topi śnieg, lodowiska.
Za oknem nic Cię nie chroni,
Samotność wytropi, dogoni.
Zabije, kły swe zatopi,
A rodzina tylko okno zasłoni…
Lepiej jest wszak żyć w niewiedzy.
Historia uczy niejednych,
Tradycja z lat niepamiętnych.
Znaczenie dziś inne dla świata,
Lecz zadanie swe pełni nam nadal.
Z ciemności, z mitów i z legend,
Przychodzi mróz największy w świecie.
Bestia mordercza, złośliwa,
Przed nią Cię chroni rodzina,
Choinka i ciepło kominka…
AKTA SEKTORA OPINII PUBLICZNEJ, WYDZIAŁU ZEWNĘTRZNEGO:
Raport nr: [ZMIENIONO]
Data: ██/██/████r.
Wersja oficjalna incydentu:
Wybuch gazu w jednej z krakowskich kamienic spowodowany starą oraz wadliwie zamontowaną instalacją gazowniczą. Mieszkający tam starszy mężczyzna zginął w wybuchu.
Wersja nieoficjalna incydentu:
Akcja pozyskania SCP-PL-███ zamieszkującego jedno z mieszkań w kamienicy. Podczas akcji doszło do manifestacji anomalnych właściwości obiektu co spowodowało eksplozję.
Raport nr: [USUNIĘTO]
Data: ██/██/████r.
Wersja oficjalna incydentu:
W wyniku bardzo silnych huraganów w okolicy Kaszub, wiele obszarów zalesionych zostało zniszczonych.
Wersja nieoficjalna incydentu:
Wdrożenie procedury VASA-14/89 uwzględniającej nalot dywanowy na wyznaczonym obszarze w związku z manifestacją SCP-PL-███.
Raport nr: [EDYTOWANO]
Data: ██/██/████r.
Wersja oficjalna incydentu:
Wersja nieoficjalna incydentu:
Musiałem wrócić do biura po kilka dokumentów, o które poprosiła mnie księgowa. Otworzyłem drzwi i najzwyczajniej w świecie wszedłem do środka. Odwróciłem się by zamknąć drzwi, a gdy ponownie spojrzałem w głąb biura stał tam mężczyzna w średnim wieku, o czarnych siwiejących włosach i wyrazistych rysach, poważnym wyrazie twarzy i kilku głębokich zmarszczkach. Miał na sobie szary garnitur. Po prostu stał pośrodku mojego biura jedną ręką poprawiając sobie klapę marynarki. Spojrzał na mnie. Był rozluźniony, zupełnie jakby znajdował się w swoim biurze, a nie moim!
- Kim pan jest? - zapytałem.
- Pan? - odparł nieznajomy jegomość.
- Tak, pan! Kim pan jest i co pan robi w moim biurze? - odparłem poirytowany.
- Kim jestem… Jestem obiektem SCP-000. Jestem Bogiem, Wszechświatem, czy jakimś nadnaturalnym bytem. Może mnie pan nazywać jak pan chce, doktorze.
Jakiś wariat - pomyślałem. Uporczywie wpatrując się w przybysza sięgnąłem w kierunku klamki, już chciałem wyjść i zawiadomić ochronę, póki ten szaleniec nie zaczął być agresywny, ale nie moja ręką nie zatrzymała się na klamce. Spojrzałem na drzwi, które w istocie były pozbawione klamki. Ba! Były nawet pozbawione zamka! W miejscu, w który ów powinien się znajdować była tylko płaska powierzchnia drzwi z litego drewna.
- Przepraszam doktorze, to było konieczne. Nie, proszę się nie obawiać, nie zrobię panu krzywdy. Nie to mam na celu. Proszę zachować spokój. I tak nikt nie usłyszy pańskiego wołania i uderzania rękami o drzwi - ton intruza był nader spokojny i uprzejmy co wcale nie napawało mnie optymizmem w zaistniałej sytuacji - Może zechciałby pan usiąść i przedyskutować to co się tu właśnie wydarzyło?
Mężczyzna wskazał ruchem dłoni na mój fotel. Z braku jakiegokolwiek innego wyjścia zrobiłem o co poprosił.
- Zawsze jest jakieś inne wyjście, doktorze. Proszę niech pan siada - rozmówca zajął miejsce naprzeciwko mnie.
- Więc? - zapytałem - Czego pan ode mnie chce?
- Jestem tu by omówić z panem pewne zagadnienie… A właściwie chcę pana o czymś uświadomić.
- O czym?
- Zna pan Specjalne Czynności Przechowawcze dla SCP-173.
- Skąd o nim wiesz?!
- Spokojnie. Wiem choć mogę też nie wiedzieć, jeśli zechcę, o każdym obiekcie SCP jaki przechowujecie, niezależnie od stopnia jego zakonspirowania. Jak już mówiłem, nie jestem zwykłym człowiekiem o czym zdążył się już pan przekonać. W pańskim dotychczasowym rozumieniu świata, mam umiejętności manipulowania czasem i przestrzenią. Dlatego właśnie przycisk pod biurkiem za pomocą, którego właśnie chciał pan wezwać ochronę nie istnieje. Powiedzmy, że jest pan chwilowo zdany na moją łaskę i niełaskę. Wróćmy do SCP-173, doktorze. Według Specjalnych Czynności Przechowawczych dla tego podmiotu, do zabezpieczenia go wystarczy standardowa przechowalnia Fundacji zamykana na klucz. Czy ustalono co dzieje się z fragmentami SCP-173 po odłączeniu ich od od obiektu?
- Nic się z nimi nie dzieje, bo póki co SCP-173 jest w jednym kawałku.
- Zatem Fundacja nie wie czy po utracie swojej integralności SCP-173 nadal będzie posiadał swoje anomalne właściwości. Istnieje spore prawdopodobieństwo, że jeśli SCP-173 zostanie podzielony na kilka mniejszych fragmentów, będą one nadal zachowywać się jak cały podmiot.
- Sugeruje pan, że odłamany kawałek podmiotu może nadal się przemieszczać i zabijać?
- Nie tylko odłamek.
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-190
Klasa podmiotu: Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-PL-190 jest przechowywany na terenie Ośrodka nr 14 w województwie Wielkopolskim. Obiekt jest ustawiony pionowo pośrodku standardowego pomieszczenia przechowawczego. Podmiot nie musi być w żaden sposób przytwierdzony do podłoża, gdyż sam utrzymuje pozycję pionową, niezależnie od stopnia nachylenia terenu. Dostępu do obiektu pilnuje trzech [3] strażników jednak z zastrzeżeniem iż nie mogą oni posiadać dostępu do broni palnej, bądź innych narzędzi służących do obrony/ataku za wyjątkiem paralizatorów o niskim natężeniu prądu. Strażnicy muszą się znajdować w odległości co najmniej 10 metrów od obiektu. Dostęp do obiektu mają pracownicy o poziomie upoważnienia 3 lub wyższym. Wszystkie osoby przed i po kontakcie z podmiotem należy poddać obowiązkowemu badaniu psychiatrycznemu. Do podmiotu wolno dopuścić jedynie osoby w pełni zdrowe psychicznie. Zaleca się, aby pracownicy przydzieleni do SCP-PL-190 byli osobami wyznania mojżeszowego lub chrześcijańskiego. Przydział personelu mającego bliższy kontakt z podmiotem musi być zmieniany co cztery miesiące. Wszelkie instancje SCP-PL-190-B muszą zostać poddane natychmiastowej terminacji. Instancje SCP-PL-190-A należy niezwłocznie odnaleźć i przekazać odpowiednim zamkniętym szpitalom psychiatrycznym.
Opis: SCP-PL-190 to krzyż łaciński o wysokości trzech [3] metrów [m] i szerokości jednego [1] metra [m]. Podmiot jest wykonany z grubych, dębowych belek i odwrócony "do góry nogami" - strona słupa, na której zamocowane są ramiona znajduje się u dołu. Krzyż na całej powierzchni pokryty jest wyrytymi na głębokość 2 centymetrów symbolami o nieznanym znaczeniu i pochodzeniu. Symbole są wyraźnie powiązane ze zjawiskami anomalnymi wywieranymi przez podmiot. Obiekt zdaje się być powiązany z religią chrześcijańską, chociaż na jego działanie wystawione mogą zostać zarówno osoby tego wyznania jak i innych religii, oraz osoby niewierzące przy czym efekty działania obiektu są zależne od obecności wyznania religijnego lub jego braku. Egzystencja podmiotu dzieli się na dwie [2] fazy: faza aktywna i faza nieaktywna.
Faza nieaktywna: obiekt samoistnie utrzymuje równowagę, zawsze pozostając w pozycji pionowej. W przypadku celowego ułożenia podmiotu w pozycji poziomej, obiekt będzie dążył do osiągnięcia swojej naturalnej pozycji i gdy tylko stanie się to możliwe, za pomocą nieznanych sił sam ustawi się w pionie.
Faza aktywna: rozpoczyna się w momencie gdy nie więcej niż jedenaście [11] osób znajdzie się w odległości maksymalnie 10 metrów od obiektu. SCP-PL-190 zajmie się ogniem, chociaż materiał, z którego jest zbudowany nie będzie ulegał spalaniu podobnie jak każda inna materia nieorganiczna. Organizm, który zbytnio zbliży się do płomieni zostanie natychmiast spopielony. Ugaszenie płomieni jest niemożliwe przy dostępnych Fundacji środkach. Podmiot w fazie aktywnej będzie płonął nawet w warunkach niesprzyjających reakcji spalania jak np. próżnia, czy przebywanie pod wodą. Obiekt będzie w stanie wprawiać powietrze w swoim otoczeniu w drgania tak, aby wywołać dźwięk ludzkiej mowy. Głos będzie miał donośny i energiczny ton oraz barwę głosu męskiego. Obiekt nawiąże z uczestnikami manifestacji kontakt werbalny. Podmiot będzie również wywierał anomalny wpływ na umysły uczestników. Podmiot jest samoświadomy i wyjątkowo inteligentny. Posiada bardzo obszerną wiedzę ogólną. Obiekt często wykorzystuje swoje możliwości intelektualne w celu manipulacji ludźmi wchodzącymi z nim w interakcję.
Osoby wystawione na działanie SCP-PL-190 mogą przekształcić się w instancje SCP-PL-190-A oraz SCP-PL-190-B.
SCP-PL-190-A: instancje te stanowią osoby zdrowe psychiczne, które wystawione były na działanie podmiotu przez okres co najmniej sześciu miesięcy. Osoby takie zachowują pozory normalności, zostają jednak na stałe związane emocjonalnie z podmiotem, samych siebie określając jego "wyznawcami", w związku z czym odczuwać będą potrzebę adorowania i czczenia SCP-PL-190 co przyjmuje formę kultu bądź sekty. Osoby te mogą zachowywać się agresywnie w stosunku do innych ludzi, zwłaszcza w pobliżu podmiotu. Instancje wydają się być posłuszne podmiotowi, przynajmniej do pewnego stopnia. Ich zachowanie może często odbiegać od norm społecznych tak jak np. [ZMIENIONO] i [USUNIĘTO]. Instancje zdają się być w większym lub mniejszym stopniu amoralne i/lub okrutne. Poszczególne instancje zawsze starają się trzymać w grupie i izolować od ludzi spoza ich społeczności, tak jak to miało miejsce we wsi [USUNIĘTO] przed pozyskaniem SCP-PL-190. Szczegóły w Dodatku nr 2. SCP-PL-190-A stanowią 78% zdrowych osób poddanych długotrwałemu działaniu SCP-PL-190. 21% osób popełniało samobójstwa bądź popadało w ciężkie choroby psychiczne takie jak schizofrenia, przy czym w większości były one ateistami. Tylko 1% badanych wydaje się być odporny na działania anomalne podmiotu. Badania w toku.
UWAGA: Osoby zdrowe psychicznie, które w wyniku długotrwałego kontaktu z SCP-PL-190 popadły w choroby umysłowe mogą transformować się w SCP-PL-190-A nawet jeśli znajdują się w odległości jednego [1] kilometra [km] od podmiotu. Zaleca się wyjątkowe środki ostrożności.
SCP-PL-190-B: instancje te stanowią 59% osób ciężko chorych psychicznie, które miały kontakt z SCP-PL-190. Po okresie od jednej minuty do godziny osoby chore psychicznie przechodzą transformację. Podczas tego procesu całe ciało SCP-PL-190-B zostaje pokryte bliznami w kształcie symboli wyrytych na SCP-PL-190. Proces ten trwa około minuty i jest bardzo bolesny dla ofiary. Od tej pory ofiara jest pod pełną kontrolą fizyczną i mentalną podmiotu. Po transformacji SCP-PL-190-B zyskują ponad trzykrotnie [USUNIĘTO] i [EDYTOWANO] niż wcześniej, jednak nie są w stanie w żaden sposób porozumieć się z otoczeniem. Instancje nie potrzebują wody ani pożywienia, aby przeżyć.
Ludność cywilna z powiatu [ZMIENIONO] donosiła o bardzo agresywnym zachowaniu mieszkańców wsi [USUNIĘTO]. Agent ████ został wysłany na miejsce w celu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego i właśnie wtedy odnalazł SCP-PL-190. W akcji pozyskania obiektu udział brało 10 funkcjonariuszy do działań w terenie, agent ████ jako przewodnik, dr Tarczyński jako koordynator akcji oraz 4 członków personelu klasy D. Grupie nadano nazwę operacyjną Tango-3. W trakcie zabezpieczania podmiotu, odział został zaczepiony przez dwóch miejscowych rolników. Byli oni bardzo agresywni. Gdy rozpoczęto przenoszenie podmiotu na ciężarówkę, miejscowi zaatakowali funkcjonariuszy terenowych przy pomocy wideł. Zostali obezwładnieni i rozbrojeni. W krótkim czasie (szacuje się, że było to od 2 do 4 minut) wokół terenu operacji pojawiło się około czterysta uzbrojonych w ostre narzędzia osób z pobliskiej wsi. Otoczyli oni teren operacji zwartym kordonem i stopniowo zacieśniali pierścień wokół oddziału Tango-3. Funkcjonariusze terenowi na czele z agentem ████ zagrozili otwarciem ognia w kierunku cywili, jednak groźba nie poskutkowała. Następnie oddano kilka strzałów ostrzegawczych co również nie wywołało pożądanego efektu. Gdy promień kręgu osiągnął trzydzieści sześć metrów, Tango-3 otworzyli ogień z ostrej amunicji. Rannych zostało dwadzieścia siedem osób, zabito trzynaście. Zanim wsparcie dotarło na miejsce, wszyscy członkowie oddziału (z doktorem Tarczyńskim i personelem klasy D włącznie) zostali zabici. Po tym wydarzeniu mieszkańcy wsi przenieśli podmiot do lokalnego kościoła. Kilka dni później specjalne oddziały Sierra-10 i Hotel-6 ubezpieczane przez helikopter Fundacji wykradły obiekt dokonując wcześniejszego aktu dywersji, poprzez podpalenie stodoły należącej do SCP-PL-190-A, by uniknąć konieczności wdawania się w otwarte starcie z miejscowymi. W czasie gdy ci usiłowali ugasić pożar, oddział Sierra-10 załadował SCP-PL-190 na ciężarówkę, wcześniej jednakże wdał się w potyczkę z grupą około trzydziestu SCP-PL-190-B. W wyniku potyczki zginęło dwóch funkcjonariuszy Fundacji, raniono sześciu.
Mieszkańcy wsi [USUNIĘTO] na przestrzeni lat utworzyli specyficzną społeczność oznaczoną jako S-190, posiadającą swoje wewnętrzne prawa, tradycje i hierarchię niezależną od świata zewnętrznego. Wszelkie udokumentowane przez Fundację zjawiska zostały uzyskane podczas obserwacji wioski oraz przesłuchań kilku obiektów SCP-PL-190-A.
Osobą, która trzyma pieczę nad wyznawcami jest biały mężczyzna w wieku 57 lat, ze sporą nadwagą. SCP-PL-190-A nazywają go mianem "ojca Szczepana", "faworyta", bądź "opiekuna wioski". Wyrażając się o nim bardzo często nadmieniają o jego ścisłej relacji z bliżej nieokreśloną osobą lub bytem, najprawdopodobniej jest to SCP-PL-190. Dalej w hierarchii znajduje się tzw. kasta kapłanów. Jest to grupa siedemnastu mężczyzn w różnym wieku. Ich głównym zadaniem jest przeprowadzanie obrządków religijnych, kontaktowanie się z SCP-PL-190 oraz przeprowadzanie [USUNIĘTO] w przypadkach kobiet z ████████. Zarówno oni jak i ojciec Szczepan są wysoko uprzywilejowani w stosunku do reszty członków S-190, którzy muszą odnosić się do nich z należytym szacunkiem. Zupełnie osobny status społeczny zdają się posiadać SCP-PL-190-B. Instancje te są całkowicie ignorowane przez resztę członków S-190 i traktowane co najwyżej przedmiotowo. Jednakże jeśli jeden z SCP-PL-190-B stanie pod drzwiami do domu któregoś z mieszkańców wsi, ten niezwłocznie wpuści go do środka i wraz z nim zamknie się w budynku na czas nieokreślony. Nie wiadomo jaki jest cel wizyt SCP-PL-190-B, wiadomo jednak iż są one niezwykle istotne dla osoby odwiedzanej. Ponadto obiekty dokonują regularnych patroli po wsi co zajmuje większość ich czasu. Instancje te stanowią rodzaj ochrony wioski oraz SCP-PL-190 i w razie zagrożenia [EDYTOWANO]. Podczas obserwacji S-190 odnotowano bardzo duży nacisk na prokreację. Sposób postępowania z dziećmi znacznie różni się od zwyczajów normalnego społeczeństwa, przede wszystkim przez ██████ i [EDYTOWANO] co sprawia, że około jedna trzecia dzieci jest bardziej hodowana, aniżeli wychowywana. Dzieci te są bardzo często umieszczane w █████████████ i traktowane jak zwierzęta hodowlane. Na terenie wsi często dochodziło do makabrycznych aktów [ZMIENIONO] wobec dzieci "hodowanych", co może mieć charakter rytualny. Dzieci, których nie przeznaczono do hodowli wychowywane są często w sposób brutalny i pełen zachowań patologicznych, jednocześnie wychowankowie są uczeni bezwzględnego posłuszeństwa wobec ojca Szczepana i SCP-PL-190. W przypadku gdy osoba spoza społeczności trafi do niej, jest najczęściej przepędzana. Zdecydowanie rzadziej zdarzają się sytuacje, w których osoba zabłąkana w okolice S-190 zostaje porwana i/lub zabita, zazwyczaj w formie ofiary wobec SCP-PL-190.
W wyniku wyjątkowo agresywnego i ekspansywnego zachowania członków S-190 wobec cywili i funkcjonariuszy Fundacji związanego z wykradzeniem SCP-PL-190, podjęto decyzję o przerwaniu badań i zlikwidowaniu osady. Instancje SCP-PL-190-B zostały terminowane, natomiast znaczna część SCP-PL-190-A rozesłana do wyznaczonych szpitali psychiatrycznych. Zarówno kapłani jak i ojciec Szczepan zostali terminowani podczas akcji pacyfikacyjnej. Niewielka ilość instancji SCP-PL-190-A zdołała uciec. Poszukiwania nadal trwają.
[[footnoteblock]]
« SCP-PL-189 | SCP-PL-190 | SCP-PL-191 »
