Identyfikator podmiotu: SCP-PL-142
Klasa podmiotu: Bezpieczne Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: (opis protokołu bezpieczeństwa)
Opis: Na podmiot SCP-PL-142 składają się dwie instancje: SCP-PL-142-01, oraz SCP-PL-142-02.
SCP-PL-142-01 przypomina globus fizyczny o wysokości 48cm i średnicy kuli 320mm, podmiot zbudowany jest ze szkła, z którego wykonano kulę, oraz nieznanego metalu o niebieskawym zabarwieniu, budującego ramę i podstawę. Metal z którego składa się obudowa obiektu jest wysoce twardy(HBW 500), oraz odporny na duże temperatury(temperatura topnienia 4096°C), chroni on wrażliwe instrumenty znajdujące się wewnątrz ramy i podstawy takie jak źródło zasilania, czy panel edycji.
Urządzenie zasilające ulokowane jest u podstawy artefaktu, do tej pory nie podjęto wielu prób zbadania jego działania, ze względu na możliwość uszkodzenia, jednak przypuszcza się, iż działa ono na zasadzie silnika napędzanego anihilacją.
Anomalną właściwością obiektu jest zdolność do dowolnej modyfikacji planety na nim przedstawionej, za pomocą wyświetlacza(kuli), lub panelu edycji umieszczonego wewnątrz ramy. Panel edycji umożliwia dokonywanie zmian ogólnych takich jak średnia temperatura, czy poziom wód, natomiast kula pozwala na zmiany tektoniczne(tworzenie gór, oceanów itp.). Możliwa jest również zmiana położenia planety poprzez opcję panelu edycji.
SCP-PL-142-02 to planeta Kepler-22b, jej lokalizacja jest oddalona o 600 lat świetlnych od Układu Słonecznego, w gwiazdozbiorze Łabędzia. Obiekt krąży w ekosferze swojej gwiazdy(Kepler-22), po orbicie o promieniu o 15% mniejszym, niż Ziemia i obiega ją w okresie 290 ziemskich dni. Średnica planety jest 2,4 razy większa od średnicy Ziemi, a jej przybliżone nachylenie osi obrotu wynosi 00,04°. Podmiot najprawdopodobniej nie posiada własnego satelity, a doba na jego powierzchni trwa 21 godzin.
Kepler-22b jest planetą ziemiopodobną, 62% jego powierzchni zajmują morza i oceany, pozostały procent tworzą 3 kontynenty: Ziemia Różana- największy powierzchniowo kontynent-na biegunie północnym, najmniejszy- Nowy Wolin na południowy zachód od Ziemi Różanej, oraz najmłodszy ląd Heberia na wschód od Ziemi Różanej i Nowego Wolina.
Zależnie od podziałów wyróżnia się od 5 do 3 głównych oceanów: Heberyjski, Czerwony, Śródlądowy, Krauze'go i Bordowy, lub też tylko trzy pierwsze. Największym zbiornikiem jest ocean Czerwony o powierzchni 195,8 mln km², zaś najgłębszym- Heberyjski, o średniej głębokości 9 tys. m.p.p.m. Woda w stanie stałym występuje na biegunach w niewielkiej ilości, jednak znaleźć ją można w rozmaitych kotlinach, zagłębieniach, oraz rowach na terenie całej planety. Wszystkie wody i lądy na Keplerze-22b mają kolor czerwony, lub wręcz szkarłatny, jest to prawdopodobnie spowodowane (jak w przypadku Marsa) zawartością tlenku żelaza(III) (hematytu) głównego składnika rdzy-w gruntach i wodach obiektu, nie wyklucza się również udziału pierwotniaków, lub organizmów planktonowych, jeśli takowe występują.
Średnia temperatura przy powierzchni Keplera wacha się od -3°C w nocy do 29°C w dzień. Tak dużą różnicę warunkuję mniejsza orbita planety, niewielkie nachylenie osi obrotu, a także barwa wody i gruntu, pochłaniająca dużą ilość światła. Kepler-22b, ma cienką, lecz dość gęstą atmosferę, uniemożliwia ona utratę ciepła w nocy, jednak częściowo blokuję też promienie światła, przed dotarciem na powierzchnię.
Dane panelu edycji ujawniają, że Atmosfera planety składa się w 50% z tlenu i około 48% z dwutlenku węgla, co nasuwa wniosek, że może być ona bardzo aktywna geologicznie, lub występują na niej organizmy fotosyntetyzujące. Planeta dzieli się na cztery strefy klimatyczne: strefę równikową, podzwrotnikową, umiarkowaną i strefę klimatów okołobiegunowych, co ciekawe szacuję się, iż temperatura w strefie równikowej może sięgać nawet do 50°C w dzień i -20°C w nocy, przy niewielkim zachmurzeniu.
Poza bezpośrednią reakcją na komendy wydawane za pomocą SCP-PL-142-01, obiekt nie posiada żadnej innej właściwości anomalnej. Obecnie Fundacja zastanawia się nad metodą zbadania wnętrza pierwszej instancji, bez potrzeby jej otwierania, gdyż poznanie tej technologii pozwoli na produkcje tego typu urządzeń i dowolną terraformację innych planet. Jednak w pierwszej kolejności artefakt zostanie wykorzystany w celach eksperymentalnych, poruszających zagadnienia tektoniki planet, oraz w celu potwierdzenia teorii tektoniki płyt. Rozważano również możliwość przeprogramowania podmiotu, by mógł edytować inne planety, ale przy obecnym poziomie technologicznym, jakim dysponuję Fundacja wydaję się to nieosiągalne.
Załączniki:
