Tertio vitam castaneis
ocena: 0+x

Identyfikator podmiotu: SCP-PL-XXX

Klasa podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: Podmiot należy zabezpieczyć we wczesnej fazie wzrostu zanim jeszcze wypuści owoce. Trzeba podmiot wykopać a obszar od miejsca wykopania spalić. Obiekt należy włożyć do szczelnego pudełka z filtrowanymi otworami na powietrzę. Po obumarciu rośliny należy pudełko spalić a glebę poddać działaniu radiacji. W przypadku dostania się SCP-PL-XXX-1 do płuc, organizm należy umieścić w szczelnym pomieszczeniu o podłożu z czarnoziemu na głębokość siedmiu metrów. Pomieszczenie ma być szerokie na dziesięć metrów, długie na dziesięć metrów i wysokie na dwadzieścia metrów. Pomieszczenie musi mieć dostęp do światła słonecznego jak i przez wentylacje dostęp do powietrza.

Opis: SCP-PL-XXX to rodzaj rośliny z rodziny Higrofitów. Znaleźć go można na terenach bagiennych. Pierwszy raz został zaobserwowany w 1952 na dzisiejszym terenie województwa warmińsko-mazurskiego niedaleko wsi ████████. Nasiono rośliny przypomina nasiona rącznika pospolitego. Do zakiełkowania nasiona potrzebna jest odpowiednio wilgotna, wysokiej jakości gleba (np. Czarnoziem). Po około dwóch dniach nasiono zacznie wchodzić w stan wegetatywny i puści pierwsze strączki. Na następny dzień z gleby powinna wyjść łodyga. Po około pięciu godzinach łodyga zmieni swój kolor na niebieski i zacznie wypuszczać pierwsze liście przypominające liście kasztanu. Po trzech dniach od wyjścia łodygi obiekt powinien urosnąć piętnaście centymetrów i zacząć wypuszczać owoce. Przypominają one pomidory jednak są niewiele mniejsze i mają kolor ciemno-szary. Przez następne dwa tygodnie owoce będą się powiększały do średnicy czterech centymetrów. Po tym czasie w odstępie kilku godzin owoce pękną uwalniając SCP-PL-XXX-1 (zarodniki). Zarodniki występują pod postacią gęstego, brązowo-złotego pyłu unoszącego się w powietrzu. SCP-PL-XXX-1 nie może dostać się do żadnego innego organizmu ponieważ może być to opłakane w skutkach. Jednak kiedy już taka sytuacja wystąpi nie ma już odwrotu i następuje przemiana organizmu w SCP-PL-XXX-2 (Dąb). Dr. █████████ po testach na personelu klasy D oraz zwierzętach opisał poszczególne fazy zmian zachodzących po dostaniu się zarodników do organizmu:
-Faza Pierwsza (Objawy). Objawy zaczynają się po dwóch minutach. Najpierw występuje bardzo silny, suchy kaszel. Następnie pojawia się gorączka a po dziesięciu minutach ofiara zaczyna się pocić i tracić przytomność.
-Faza Druga (Śmierć). Po straceniu przytomności organizm dostaję obrzęku płuc. Po kilku sekundach umiera.
-Faza Trzecia (Wstępna przemiana). Pozostawiony organizm po około czterech dniach zaczyna przejawiać pierwsze oznaki przemiany. Jego krew nabiera zielonego koloru, tak samo odcień jego skóry zmienia się w jasno zielony. Oczy organizmu zapadają się w głąb oczodołów. Mózg natomiast tworzy w okuł siebie skorupę z żywicy a trzon mózgu zamienia się w drewno. Paznokcie tak samo jak i włosy wypadają a po środku brzucha organizmu wyrasta bulwa. Brzuch w tym miejscu przebarwia się w kolor ciemno-brązowy.
-Faza czwarta (Przemiana). Po następnych dwóch tygodniach organizm zmniejsza się a jego skóra zaczyna pokrywać się korą początkowo wyrasta ona na palcach a w następnych dniach przechodzi ona na kończyny. Krew organizmu zamienia się w żywice a w miejscu nosa i uszu wyrastają liście. Ze wcześniejszego odbytu ofiary uwalniają się korzenie wbijające się w ziemię i pobierające wodę. Z bulwy na brzuchu organizmu wyrasta łodyga dębu pospolitego.
-Faza piąta (Pełna przemiana). Po około roku następuje pełne przemiana. Organizm zespala się z całym ciałem a łodyga wyrastająca z bulwy na środku brzucha zamienia się w małe drzewko dębu wyrastające na długość dwóch metrów. W tym momencie powstaje SCP-PL-XXX-2.
Późniejsze testy dowiodły, że SCP-PL-XXX-2 potrafi odczuwać zarówno ból jak i głód czy pragnienie. Udało się też odnaleźć sposób na komunikacje z podmiotem. Sposób ten odkrył Dr. ██████████. Komunikacja polega na użyciu czułego sejsmografu. Drgania, które wywołuje podmiot można przełożyć na kod morse’a. Doktor prowadzący test stawia przed wcześniejszą twarzą obiektu kartkę z instrukcją porozumiewania się kodem morse’a. Ustawia się sejsmograf i zadaję się podmiotowi pytania, na które ten odpowiada używając kodu. W ten sposób udowodniono, że obiekt może odczuwać głód słoneczny czy też pragnienie a jednocześnie ból przy przycinaniu czy łamaniu gałęzi. Jednak ten sposób komunikacji jest możliwy jedynie z podmiotami, które wcześniej były ludźmi. Na inne organizmy ten sposób nie działa. SCP-PL-XXX-2 może żyć prawdopodobnie tyle samo co przeciętny okaz dębu. Od 120 do około 200 lat (bierze się jednak pod uwagę przypadki długowiecznych dębów jak np. „Dąb Bartek”)

man-2160602_1280.jpg
O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License